Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2010
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: VOLKAN HACIOĞLU
Danışman: ERDAL EMEL
Özet:Montaj, birden çok bileşenin bir nihai ürün oluşturmak üzere birleştirildiği bir üretim şeklidir. Nihai ürünü oluşturan bileşenlerin talaşlı imalat ile üretildiği birçok durumda bileşenlerin önceden tanımlı imalat toleransları çoğu kez monte edilebilirlik için yeterli koşulu sağlamaktadır. Belirli toleranslara sahip parçaların değiştirilebilirliği her ne kadar montaj süreçlerinin temel ilkesi olarak bilinse de, dar toleransların söz konusu olduğu özel durumlarda, tolerans içinde değişen boyutlardaki parçaların oluşturduğu bir yığın içinden herhangi bir parçanın montaj için seçilmesi geçerli bir yaklaşım olmayabilir. Bu nedenle monte edilecek parça çiftlerinin her biri önceden ölçülerek iyi tanımlanmış boyutsal gruplarda sınıflandırılmalıdır ki, sınıflandırılan gruplardaki eşleşmeler kaliteli bir nihai ürün oluşturabilsin. Bu temele dayanan montaj süreçleri için ?seçimli montaj? tanımı kullanılmaktadır. Eşleşeceği parça kümesi içinden bir eş bulamayan parçalar bir sonraki montaj denemesinde kullanılmak üzere yeni bir karşıt parça kümesi gelinceye dek stok bölgesinde bekleyecektir. Seçimli montaj süreçleri üzerine yapılan bilimsel araştırmalarda odaklanılan temel hedef, eşleşecek parçaların sahip oldukları tolerans dağılımına göre gruplamayı sağlayacak etkin bir yöntem geliştirmek olmuştur. Bu tez çalışmasında parçalardan bir tanesinin boyutsal dağılımını değiştirebilmek için kontrol edilebilir süreç ortalamasına sahip birkaç özdeş paralel talaşlı üretim süreci kullanılırken, geniş boyutsal dağılıma sahip diğer parçanın ortalama değeri sabit tutulmuştur. Verilen süreç ortalaması değeri ayarlarında değişebilir boyutlara sahip parçanın öngörülen normal dağılımını sağlayabilmesi için yeterli derecede uzun bir üretim periyodunun tanımlanması gerekmektedir. Eşleşmemiş parça stoğu miktarını en küçüklemek için montaj kritik boyutunun normal dağılıma uygun olduğu kabulüne dayalı doğrusal olmayan bir matematiksel model geliştirilmiştir. Bu modelin çözümü ile verilen üretim periyodu için kontrol edilebilir süreç ortalamalarının en uygun değerleri atanmaktadır. Matematiksel model çözümünün her seferinde artık parça miktarını en küçüklediğini gösterebilmek için üretim sisteminin bir benzetim modeli kullanılmıştır.