Eşek (Equus asinus L. 1758) sütünün sitotoksik ve genotoksik etkilerinin kanserli ve sağlıklı insan akciğer hücre hatları üzerine karşılaştırmalı olarak araştırılması.


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Çetin Akca

Danışman: TOLGA ÇAVAŞ

Özet:

Yüzyıllar boyunca eşek sütü tedavi edici, iyileştirici, besleyici ve kozmetik ürünler olarak kullanılmıştır. Eşek sütü son zamanlarda ise zengin bileşimi nedeniyle bilimsel bir ilgi uyandırmıştır. Bu çalışmada eşek sütünün sağlıklı (BEAS-2B) vekanser (A549) insan akciğer hücre hatları üzerindeki in vitro sitotoksik ve genotoksik etkileri, Klonojenik, WST-1, XTT, Comet ve MN test yöntemlerikullanılarak araştırılmıştır. Sağlıklı akciğer hücre hatları için (BEAS-2B) Klonojenik, WST-1 ve XTT deneylerinde elde edilen IC50 değerleri sırasıyla 2476μg/mL, 2294μg/mLve 2381μg/mL olarak belirlenmiştir. İnsan akciğer kanser (A549) hücre hatları için elde edilen IC50 değerleri ise 850μg/mL, 1109 μg/mLve 830μg/mL olarak belirlenmiştir. Eşek sütünün özellikle İnsan akciğer kanser (A549) hücre hatlarında yüksek anti-proliferatif etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Çalışmamızda eşek sütünün sağlıklı hücrelere zarar vermediği gözlenirken, kanserli hücre hatlarının büyümesinde gösterdiği sitotoksik etki istatistiksel olarak önemli bulunmuştur (p<0.05). Eşek sütünün sağlıklı hücrelere minimum zarar veren dozları (50, 100, 200 ve 400μg/mL)göz önünealınarakgenotoksik etkilerini sağlıklı ve kanser hücreleri üzerindekarşılaştırmalı olarak belirlemek amacıyla Tek hücre jel elektroforez (COMET) ve Mikronükleus (MN) yöntemleri kullanılmıştır. Comet testi sonucunda, tamamen doğal bir madde olan eşek sütünün A549 kanser hücreleri üzerinde doza bağlı olarak DNA hasarına yol açtığı gözlenmiştir. Ayrıca kromozamal kırıkları gösteren Mikronükleus testi sonucunda ise %o Mikronükleus frekansında önemli derecede artış tespit edilmiştir (p<0.05). Ancak Comet ve MN testinde sağlıklı (BEAS-2B) hücre hattında istatiksel olarak önemli bir değişim gözlenmemiştir