Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2008
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ŞADIMAN KARAMAN
Danışman: İBRAHİM AK
Özet:Bu çalışmanın amacı devekuşu kör bağırsak içeriği kullanarak bazı yem hammaddelerinin sindirilebilirliklerini in vitro yöntemler ile belirlemektir. Yem metaryali olarak dört adet dane yem (mısır, buğday, arpa ve yulaf), dört adet protein yemi (soya küspesi, ayçiçeği tohumu küspesi pamuk tohumu küspesi ve kolza küspesi) ve dört adet kaba yem (yonca, korunga, fiğ ve mısır silajı) kullanılmıştır. Yemlerin in vitro sindirilebilirlikleri normal (NTT) ve değiştirilmiş (DTT) Tilley ve Terry yöntemi ve enzim ön sindirimli (EGÜ) ve ön sindirimsiz (GÜ) gaz üretim yöntemini içeren dört yöntem ile belirlenmiştir. Enzim ön sindirimi bir pepsin-pankreatin enzimatik hidrolizi ile gerçekleştirilmiştir. Kör bağırsak içeriği Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama Çiftliği'nde kesilen dört adet ergin devekuşundan toplanmıştır.Yemlerin GÜ ve EGÜ yöntemleri ile saptanan gaz üretimlerinin farklı olduğu belirlenmiştir (P<0.01). EGÜ yöntemi GÜ yönteminden daha az gaz üretmiştir (P<0.01). Yemler kimyasal komposizyonlarına göre farklı fermantasyon özellikleri göstermiştir. Enzimatik hidroliz fermente edilen substratların kinetik parametrelerini etkilemiştir (P<0.01). Gecikme zamanı da tüm yemlerde artmıştır (P<0.01).İn vitro yöntemlerin kuru madde sindirilebilirlikleri, gerçek organik madde sindirilebilirlikleri ve NDF sindirilebilirliklerinde önemli farklılıklar belirlenmiştir (P<0.01). DTT yöntemi dane yem ve kaba yemlerde diğer yöntemlerden daha yüksek in vitro kuru madde sindirilebilirlik ve gerçek organik madde sindirilebilirlik değerleri vermiştir fakat protein yemlerinde EGÜ yöntemi daha yüksektir(P<0.01). GÜ yöntemi in vitro sindirilebilirliklerde en düşük belirlenmiştir (P<0.01). İn vitro yöntemler uçucu yağ asitlerinde (UYA) ve protein parçalanma ürünlerinde önemli farklılıklar göstermiştir (P<0.01). Fermantasyonun sonunda diğer yöntemler ile karşılaştırıldığında GÜ yöntemi fermantasyondan daha yüksek UYA vermeye eğilimlidir.Sonuç olarak devekuşlarının arka bağırsaklarında yem hammaddelerinin fermantasyon kinetiklerini tanımlamak için kör bağırsak içeriğinin kullanılması uygun bir yöntemdir. Bununla birlikte mikrobiyal fermantasyondan önce pepsin ve pankreatin enzimleri ile yemlerin hidrolize edilmeleri önemlidir.