Norm ve standart birliği sağlanması bakımından 5510 sayılı Kanun'da kamu görevlilerinin (4/1-C) sosyal güvenliği

---

Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2012

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MÜNÜSE MESTAN

Danışman: Yusuf Alper

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Devlet memurları, idari faktörlerin sağladığı örgütlenme avantajı nedeniyle sosyal güvenlik ihtiyaçlarının giderilmesi anlamında ilk olarak işyeri bazında sandıklar kurarak örgütlenmiş ve dağınık yapıdaki bu sandıklar, 8/6/1949 tarihinde kabul edilerek 1/1/1950 tarihinde yürürlüğe giren 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu ile oluşturulan Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı (ES) bünyesinde birleştirilmiştir.ES, kapsamında bulunan devlet memurları ile diğer kişileri 5434 sayılı Kanun'da öngörülen sigorta risklerine karşı güvence sağlamıştır. 5434 sayılı Kanun'da sadece uzun vadeli sigorta riskleri karşı yardımlar öngörülmüş, kısa vadeli sigorta kolları kapsamındaki hastalık ve analık sigortasından yapılan yardımlar devlet memurlarının çalıştıkları işyerleri tarafından sağlanmıştır.Kanun öncesi Türk Sosyal Güvenlik Sistemi'nin farklı çalışan grupları farklı kanunlarla kapsama alması sıkıntılar yaratmış ve reform ihtiyacını doğurmuştur. Diğer taraftan, 5434 sayılı Kanun'un sosyal sigorta yaklaşımını benimsememesi, devlet memurlarının bu yapı içinde farklılaştırılmasını sağlamıştır.Reform çalışmaları sonucunda yürürlüğe giren 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanun, Kanun öncesi ve sonrası devlet memurlarını kapsamına alarak 4/1-c kapsamında sigortalı saymıştır. ES, lağvedilmiş ve 5434 sayılı Kanun'a göre sağlanan yardımlar SGK tarafından verilmeye başlanmıştır. Bu çalışmada, devlet memurlarının, 5510 sayılı Kanun öncesi ve sonrası sigortalı olma durumlarına göre sigortalılık hak ve yükümlülükleri açısından norm ve standart birliğinin sağlanıp sağlanmadığının araştırılması amaçlanmıştır.