Uluabat Gölü'nün (Bursa) fitoplanktonunun mevsimsel değişimi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2000

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Didem Karacaoğlu

Danışman: ŞÜKRAN DERE

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Çalışmamızda Uluabat (Apolyont, Ulubat) Gölü üzerinde belirlenen 5 istasyondan Temmuz 1998 - Haziran 1999 tarihleri arasında her ay periyodik olarak su örnekleri alınmıştır. Uluabat Gölü fıtoplanktonunda 152'si (%46), Bacillariophyta, 90'ı (%27) Chlorophyta, 42'si (%13) Cyanophyta, 31 'i (%9) Euglenophyta, 15'i (%4) Pyrrophyta ve 2'si (%1) Chrysophyta divizyolanna ait 332 takson tespit edilmiştir. Planktonda Bacillariophyta divizyosu üyeleri hem tür çeşitliliği, hem tür yoğunluğu yönünden dominant olmuşlardır. Sentlik diyatomelerden Melosira italica (Ehr.) Kütz. planktonda gözlenen en yaygın diyatome türüdür. Chlorophyta üyeleri ikinci derecede dominant alg grubunu oluşturmuşlardır. Cyanophyta üyelerinden Microcystis aeruginosa Kuetz., Ânabaena affinis Lemmermann ve Anabaena spiroides Klebahn türleri yaz aylarında sayıca artış gösteren türlerdir. Euglenophyta grubuna ait türler yaz ve sonbahar aylarında daha yoğun bulunurken, kış aylarında daha az sayı ile temsil edilmişlerdir. Pyrrophyta ve Chrysophyta üyelerinin tür yoğunluğu ve çeşitliliği yönünden diğer divizyo üyelerine göre önemsiz oldukları saptanmıştır. Göldeki fîtoplanktonlann mevsimsel değişimleri, kompozisyonu, populasyon yoğunlukları ve türlerin bolluk dereceleri incelenmiştir. Her bir istasyonda göl suyunun sıcaklık, pH, seki derinliği, elektriksel iletkenlik (EC), toplam çözünmüş madde (TDS), çözünmüş oksijen (DO), biyolojik oksijen ihtiyacı (BOD5), nitrat (NO3), ortofosfat (O- PO4), sülfat (S04), silis (Si), fenol alkalinite, toplam alkalinite ve sertlik değerleri ölçülmüştür. Ayrıca fitoplankton yoğunlukları ile klorofil-a miktarı arasındaki ilişki belirlenmiştir Çalışma sonucunda, Uluabat Gölü'nün morfometrik yapısı, suyun fiziksel ve kimyasal özellikleri, belirli aylarda farklı türlerin aşın çoğalmaları ve literatür bilgileri ışığında ötrofik bir göi olduğu sonucuna varılmıştır.