Bursa ve çevresindeki arı işletmelerinde mikotik infeksiyonların teşhisi

Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2006

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: AYŞE EBRU BORUM

Danışman: MİHRİBAN ÜLGEN

Özet:

Bursa ve Çevresindeki Arıi işletmelerinde Mikotik infeksiyonların Teşhisi Bu çalışmada, 2003 ve 2005 yılları arasında Bursa merkezinde ve çevresinde bulunan arıcılık işletmelerindeki 1850 kovan mikotik infeksiyonlar yönünden incelendi. Klinik incelemede mikotik infeksiyondan şüpheli bulunan 20 kovandan mumya larva ve işçi arı örnekleri alındı. Bu örneklerden laboratuvarda farklı metotlar ile etken izolasyonu yapıldı. İzolasyon için lactic acide ve yeast extract katılmış potato dextrose agar (PDA) ve saboraud dextrose agar (SDA) ile, %20 dextrose içeren malt yeast agar (MY20) (malt agar + %4 yeastextract + % 20 dextrose), patojen mantar besiyeri, czapeks dox agar ve yeast glukoz fosfat(YGPS) agar kullanıldı. İzole edilen mantarların identifikasyonu, koloni özellikleri incelenerek ve spor ölçümleri ile yapıldı. Şüpheli 20 kovanda ölü ve mumifiye larvaların renkleri beyaz, siyah ve griydi. Bu kovanlara ait larva ve işçi arıların tümünden Ascosphaeraapis (A. apis) (%100), 4 (%20) kovandaki işçi arı örneklerinden ise ayrıca Penicillium spp.izole edildi. A. apis'in işçi arılardan izole edilmesi, chalkbrood (Kireç hastalığı) hastalığının bulaşmasında işçi arıların rolü olduğunu göstermiştir. A .apis'in en iyi gelişim ve üreme gösterdiği besiyerinin lactic acide ve yeast extract'lı potato dextrose agar olduğu belirlendi. dentifikasyon çalışmalarında A. apis'in spor kesesi çaplarının 37-121 Âµm, spor topları çaplarının 7-18.5 Âµm, askosporların uzunluk/genişlik oranı 1-2.1 Âµm bulundu.Kovan taramalarında, çeşitli predispozisyon faktörleri incelendi. Mantar infeksiyonu bulguları görülen ve A. apis izolasyonu yapılan 20 kovanın 19'unda (%95) ''Varroa'' infestasyonu, 15 kovanın (%75) çevresinde uzun boylu bitkiler, 14 kovanın ise (%70) yerden yüksekliğinin 30 cm.'den az olduğu belirlendi. Ayrıca 17 kovanda (%84) eski petek kullanımı, 14 kovanda (%70) petek aktarımı, 7 (%35) arılığın çevresinde zirai ilaç, 17 kovanda (%85) ise antibiyotik uygulaması saptandı. Enfeksiyon saptanan kovanların sahiplerine faktörlerinin düzeltilmesi önerildi. Alınan önlemler sonrasında tedavi uygulamaksızın bütün kovanlardaki infeksiyon tablosunun klinik olarak kaybolduğu saptandı.Bu kovanlardan tekrar alınan örneklerden yapılan ekimlerde mantar etkeni üremesi görülmedi.