Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, TIP FAKÜLTESİ, DAHİLİ TIP BİLİMLERİ, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2021
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: HÜSEYİN SERİNÇAY
Danışman: Alis Özçakır
Özet:
Probiyotikler, yeterli miktarlarda uygulandıklarında
konakçıya bir sağlık yararı sağlayan canlı mikroorganizmalardır. Son zamanlarda
probiyotiklere duyulan ilgi artmış ve bunun sonucu olarak yapılan çalışmalarda
probiyotiklerin çeşitli hastalıkların tedavisi ve önlenmesinde faydalı olduğu ortaya
konmuştur. Probiyotiklerden
olabildiğince faydalanmanın en önemli yollarından biri, hekimlerin bu konudaki
bilgi düzeylerini sorgulayıp, bu konu hakkında farkındalık oluşturmaktır.
Bu tez çalışmasında; Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp
Fakültesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde uzmanlık eğitimi almakta
olan araştırma görevlilerinin probiyotikler ile ilgili bilgi düzeyleri ve
tutumlarının incelenerek, probiyotikler
hakkındaki bilgi düzeyi ile hastalara önerme ve kendi kullanımları arasındaki
ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışma literatür taranarak oluşturulan
anket yöntemiyle uygulanmıştır.
Çalışmamızın başladığı 1 Temmuz 2019 tarihinde Bursa Uludağ
Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde 498 araştırma görevlisi
mevcuttu. Çalışmamıza 247 hekim (%49,6) katıldı. Katılanların %44,1’i (n:109)
erkek, %55,9’u (n:138) kadındı. Probiyotikler ile ilgili bilgilerinin
yeterliliği sorulduğunda ise hekimlerin %41,3 (n:102) gibi büyük bir kısmı
yeterli bulmadığını belirtti. Probiyotik kelimesinin tanımını bilme ile
hastalara probiyotik içeren besin önerme arasında anlamlı ilişki saptanmıştır
(p=0,029). Probiyotikler hakkındaki bilgisini yeterli bulan hekimler daha
yüksek oranda probiyotik tüketmekte (p=0,004), hastalarına probiyotik içeren
besin (p<0,001) ve medikal ürün (p=0,012) önermektedir.
Sonuç olarak, hekimler probiyotiklerle ilgili bilgileri olsa da hastalarına probiyotik içeren medikal ürün reçete etme veya tavsiye etme konusunda çekimser davranmaktadır. Özellikle antibiyoterapi ile birlikte probiyotik önerme konusunda kesin bir literatür bilgisi olmamasının da etkisiyle reçete etme oranları düşük olmaktadır. Probiyotiklerle ilgili daha spesifik bilgiler hakkında hekimlerin yeteri kadar fikir sahibi olmadığı görüldü. Probiyotiklerin klinik kullanımının arttırılması için de hekimlere aralıklarla güncel çalışmalar hakkında eğitimler düzenlenebilir