Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Mihriban Çetin
Danışman: ŞÜKRAN DERE
Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
Özet:Okyanusların artan sıcaklığının, yıllık döngü içerisinde buzların erken eriyip geç donmasına, artan yağışlara ve deniz suyunun tuzluluğunun azalmasına neden olacağı düşünülmektedir. Deniz suyunun tuzluluğundaki değişimlerin, deniz yosunu komünitelerini etkilemesi beklenilmektedir. Bu çalışmada deniz yosunlarının, tuzluluk değişimlerinden nasıl etkileneceğini belirlemek amacıyla P. morrowii Harvey türü kullanılmıştır. Deniz yosunu örnekleri, Gemlik Körfezi'ndeki Altıntaş istasyonundan Nisan 2013'te toplanıp laboratuvara getirilmiş, diğer değişkenler kontrol altında tutularak 4 farklı tuz derişimine (?10, ?23, ?33, ?42) sahip ortamda 4 hafta boyunca kültüre alınmıştır. Örneklerin toplam protein, klorofil-a, fikosiyanin, fikoeritrin, toplam fenol, toplam yağda ve suda çözünen antioksidan miktarları haftalık olarak ölçülürken, karbonik anhidraz aktivitesi ve toplam katı organik madde miktarları sadece son haftada belirlenmiştir. P. morrowii türünün biyokimyasal özelliklerinin, tuzluluktan nasıl etkilendiği belirlenmeye çalışılmıştır. Deney sonuçlarına göre genel olarak ?33 tuz derişimine sahip ortamdaki örneklerin; protein, fikosiyanin, toplam fenol, fikoeritrin, klorofil-a (?42 hariç), suda çözünen antioksidan değerleri, diğer uygulamalarda elde edilen değerlerden düşük bulunmuştur. ?33 tuz derişimine sahip ortamda yetiştirilen P. morrowii türünün antioksidan özelliğe sahip madde miktarlarının düşük olması, bu türün yaşam alanının ?33 tuz derişimine sahip su ortamları olabileceğini düşündürmüştür. P. morrowii türüne 2001 yıında Marzocchi ve ark. tarafından ilk kez Akdeniz'de rastlanmış olması türün Marmara'ya göre daha tuzlu bir ortamda yaşadığı fikrini doğrulamaktadır. Toplam fenol, fikosiyanin, fikoeritrin, toplam protein, suda çözünen antioksidan değerleri ?10, 23, 42 tuz derişimlerinde; yağda çözünen antioksidan değerleri ?10 tuz derişimlerinde, daha yüksek seviyelerde saptanmıştır. Yüksek antioksidan içerik, tuzluluğa tolerans ile ilişki göstermektedir. Klorofil-a değerleri ise düşük tuz derişimlerinde (?10, ?23) artış gösterirken ?42 tuz derişiminde azalma göstermiştir. Diğer yandan P. morrowii, yüksek tuz derişimlerinde (?33, ?42) bünyesindeki toplam katı organik madde miktarını artırarak hücre içi yoğunluğunu korumaya çalışmıştır. Türün karbonik anhidraz aktivitesi, tuzluluktan etkilenmiş ve karbonik anhidraz değerleri, toplam katı organik madde miktarındaki değerlere benzerlik göstemiştir. Yapılan çalışma, P. morrowii türünün tuzluluk değişimlerinden etkilendiğini göstermiştir. Fakat P. morrowii çeşitli savunma stratejileri ile değişen tuzluluk koşullarına uyum sağlayabilmiş ve tuzluluğa toleranslı bir tür olarak belirlenmiştir.