Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Gıda Mühendisliği, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: ONUR KARAALİOĞLU
Danışman: Sine Özmen Toğay
Özet:Bu çalışmanın amacı çiğ ve işlenmiş su ürünlerinden izole edilen enterokokların patojenite etmenleri olan antibiyotik dirençlilik potansiyelleri ve virülens genlerini taşıma durumları yönünden değerlendirilmesidir. Bu çalışma kapsamında Marmara bölgesinden günlük olarak avlanan çiğ balık örnekleri Bursa, İstanbul ve Çanakkale balık pazarlarından, işlenmiş deniz ürünleri örnekleri ise süpermarket ve şarküterilerden temin edilmiştir. Çiğ ve işlenmiş su ürünlerinden izolasyonu gerçekleştirilen enterokoklara cins düzeyinde doğrulama amaçlı Gram boyama, katalaz ve hemoliz testi gerçekleştirilmiştir. API-20 Strep biyokimyasal test kitleri sonucu tanımlanmaları gerçekleştirilen enterokok suşları disk difüzyon yönteminden yararlanılarak streptomisin (10 µg), tetrasiklin (30 µg), gentamisin (10 µg), vankomisin (30 µg), eritromisin (15 µg), kloramfenikol (30 µg) antibiyotiklerine karşı dirençlilikleri açısından Mueller Hinton Agar besiyerinde değerlendirilmiştir. Virülens (agg, gelE, cylA, cylB, cylM) ve vankomisine direnç genleri vanA ve vanB'nin varlığının araştırılması amacıyla polimeraz zincir reaksiyonu (PZR) yöntemi kullanılmıştır. Disk difüzyon yöntemi sonucunda toplam 50 adet enterokok izolatının %98'inin (49/50) streptomisin, %80'inin (40/50) gentamisin, %30'unun (15/50) tetrasiklin ve vankomisin antibiyotiklerine karşı yüksek seviyede direnç gösterdiği tespit edilmiştir. İzolatların %72'sinin (36/50) eritromisin, %30'unun (15/50) vankomisin'e karşı orta düzeyde dirençlilik, kloramfenikol'e karşı ise izolatların %24'lük (12/50) bölümünün dirençlilik gösterdiği belirlenmiştir. İzolatların %88'inde (44/50) test edilen en az iki farklı antibiyotiğe karşı yüksek seviye direnç görülmüştür. İzolatlarda vankomisine direnç genleri olan vanA ve vanB varlığı tespit edilememiştir. Virülens genler açısından ise izolatların %72'sinde gelE geninin, %24'ünde ise agg2 geninin varlığı belirlenmiştir.