In-service English language teachers' perceptions ofself-efficacy


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2020

Tezin Dili: İngilizce

Öğrenci: Necla Karaca

Danışman: PINAR SALI

Özet:

Son yıllarda İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarıyla ilgili çok sayıda bilimsel çalışma yapılmasına rağmen, hizmet içi İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algıları ile ilgili çalışmalar çok sınırlı sayıdadır. Bu boşluğu doldurmak amacıyla bu çalışma, Türkiye'de devlete bağlı ilkokul, ortaokul ve liselerde çalışan hizmet içi İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarını değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Çalışma ayrıca İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarının öğrenci katılımı, öğretimsel stratejileri kullanma ve sınıf yönetimi yeterliliği açısından farkını incelemiştir. Öğretmenlik deneyimi ve öğretmen yeterliliği arasındaki ilişkiyi incelemek çalışmanın diğer bir amacıdır. Son olarak, İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algıları ve çalıştıkları okul türü arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bu çalışmada karma yöntem araştırma deseni kullanılmıştır. Nitel verileri elde etmek için, Çapa, Çakıroğlu, ve Sarıkaya (2005) tarafından TSES (Tschannen-Moran & Woolfolk Hoy, 2001) ölçeğinin Türkçeye uyarlanmış biçimi olan "Turkish version of the Teachers' Sense of Efficacy Scale" TTSES kullanılmıştır. Nitel veriler, yarı yapılandırılmış röportajlar yapılarak toplanmıştır. Katılımcılar mesleğe yeni başlayan 77 öğretmen ve 163 deneyimli öğretmenden oluşmaktadır. 20 katılımcı ise gönüllü olarak röportajlara katılmıştır. Bu çalışmada toplanan nicel veriler tanımlayıcı istatistikler, tek yönlü ANOVA ve MANOVA SPSS analizleri ile incelenmiştir. Nitel veriler ise, içerik analizi kriterlerine göre incelenmiştir. Bulgular İngilizce öğretmenlerinin yüksek seviyede öz yeterlilik algısına sahip olduklarını açığa çıkarmıştır. Öğretmen yeterliliği açısından bütün öğretmenlerin genel olarak öz yeterlilik algıları analiz edildiğinde ölçeğin üç alt boyutu arasında önemli bir fark olmasa da öğretimsel stratejiler en yüksek yeterlilik seviyesini, fakat öğrenci katılımı en düşük yeterlilik seviyesini göstermiştir. Mesleğe yeni başlayan öğretmenler deneyimli öğretmenlere göre daha az yeterli hissettiklerini belirtmişlerdir. Son olarak, ilkokul öğretmenleri sınıf yönetimi açısından lise öğretmenlerinden önemli ölçüde daha az yeterlilik göstermişlerdir. Bu çalışmanın sonuçları okul yöneticileri ve politikacılara deneyimsiz öğretmenlerin yeterlilik algılarını arttırabilmeleri için fırsatlar sağlanması konusunda bazı öngörüler sunmuştur. Ayrıca, öğretmen yetiştirme programları hizmet öncesi öğretmenleri gerçek öğretmenlik deneyimine hazırlayabilmek için öz yeterlilik algılarını sürekli olarak ölçebilirler.