Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: EMRAH ULUTAŞ
Danışman: FİGEN AKÇA
Özet:Bu araştırmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin romantik ilişkiden aldıklarıdoyum ile kişilik özellikleri ve benlik saygısı arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını incelemektir. Ayrıca romantik ilişki doyumu ve görüşme sıklığı algısı arasındaki ilişki ile romantik ilişki doyumunun cinsiyet, yaş, sınıf, romantik ilişki süresi ve en sık kullanılan iletişim yöntemi gibi değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmama durumunu belirlemek de araştırmanın amaçlarındandır. Araştırmaya 2016-2017 eğitim öğretim yılında Uludağ Üniversitesi'nde eğitim gören ve hâlihazırda romantik bir ilişki içinde olan 470 öğrenci katılmıştır. İlişkisel tarama modeli esas alınarak yapılan çalışmada veri toplama aracı olarak "İlişki Doyum Ölçeği (İDÖ)", "Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği (CBSÖ)", "Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği (TKÖÖ)" ve araştırmacı tarafından hazırlanan "Kişisel Bilgi Formu"kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS (22.0 versiyonu) programına aktarılarak çözümlenmiştir. Araştırmanın amacı ve soruları doğrultusunda analizler yapılırken; ilişkisiz örneklemler için T-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), iki yönlü kay kare testi, Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, Spearman Sıra Farkları korelasyonu ve Çoklu Regresyon Analizi teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, romantik ilişki doyumu düzeyi ile benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısı arasında anlamlı düzeyde ilişki olduğu ancak romantik ilişki doyumu düzeyinin cinsiyet, yaş, sınıf, romantik ilişki süresi ve en sık kullanılan iletişim yönetimi demografik değişkenlerine göre farklılaşma göstermediği görülmüştür. Elde edilen bulgularda; romantik ilişki doyumu ve duygusal tutarsızlık kişilik özelliği arasında negatif yönde anlamlı düzeyde, romantik ilişki doyumu ile sorumluluk, uyumluluk ve gelişime açıklık kişilik özellikleri arasında ise pozitif yönde anlamlı düzeyde ilişki bulunmuştur. Romantik ilişki doyumu ile dışadönüklük ve olumsuz değerlik kişilik özellikleri arasında ise anlamlı düzeyde ilişki görülmemiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenleri olan yaş, sınıf, cinsiyet, en sık kullanılan iletişim yöntemi ve romantik ilişki süresi arasındaki ilişki de araştırma kapsamında incelenmiştir. Elde edilen bulgularda sadece romantik ilişki süresinin yaş ve sınıf değişkenleri ile ilişkili olduğu görülmüştür. Araştırmada son olarak benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısının romantik ilişki doyumundaki değişime olan katkıları incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda, benlik saygısı ve görüşme sıklığı algısının romantik ilişkilerde yaşanan doyumunun %10'nunu açıkladığı görülmüştür.