Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile psikolojik sağlamlık ve affetme düzeyleri arasındaki ilişki

Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Kübra Yaşar

Danışman: RAHŞAN SİVİŞ ÇETİNKAYA

Özet:

Bu araştırmada Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile affetme ve psikolojik sağlamlık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim öğretim yılında Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nin çeşitli bölümlerinden 486 kadın, 175 erkek olmak üzere toplam 661 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada ölçme aracı olarak öznel iyi oluş düzeyini belirlemek amacıyla Pozitif ve Negatif Duygu Durum Ölçeği (Watson, Clark ve Tellegens, 1988) ve Yaşam Doyumu Ölçeği (Diener, Emmans, Larsen ve Griffin, 1983) kullanılmıştır. Öğrencilerin demografik bilgilerini elde etmek için araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu, affetme düzeyini ölçmek için Heartland Affetme Ölçeği (Thompson, Snyder, Hoffman, Michael, Rasmussen ve Billings, 2005), psikolojik sağlamlık düzeylerini belirlemek için Ego-Sağlamlık Ölçeği (Block ve Kremen, 1996) kullanılmıştır. Bağımsız gruplar arasındaki farklılıkların testi için Mann-Whitney U Testi ve Kruskal-Wallis Testi kullanılmıştır. Öznel iyi oluş ile psikolojik değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için Spearman's Rank Order Korelasyon yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada elde dilen bulgulara göre üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile araştırmaya konu olan psikolojik değişkenler arasında ilişki bulunmuştur. Ayrıca katılımcıların öznel iyi oluş düzeylerinin cinsiyetlerine ve süreğen hastalıklarına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.