Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2015
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: SEVDA İNAN
Danışman: AHMET AKKOÇ
Özet:Bu tez çalışmasında, farklı beslenme modelleri (yüksek fruktozlu mısır şurubu, sakkaroz, kontrol) uygulanan Sprague Dawley ırkı sıçanlarda deneysel olarak 7,12 Dimetil Benzantrasen (DMBA) implantasyonu ile oluşturulan pankreas duktal adenokarsinomlarında (PDAK) matriks metalloproteinaz 2 (MMP-2) ve matriks metalloproteinaz 9 (MMP-9) enzimlerinin immunohistokimyasal yöntemle incelenmesi amaçlandı. DMBA uygulanan tüm sıçanların pankreaslarında yaklaşık 0.5 -2 cm ebatlarda, beyazımtırak, orta sert kıvamlı, kesit yüzü nekrotik tümöral kitlelere rastlandı. DMBA uygulanmayan hayvanların pankreaslarında herhangi bir tümöral lezyona rastlanmadı. Histopatolojik olarak DMBA uygulanan sıçanların pankreaslarındaki tümöral kitlelerin PDAK'ları ile uyumlu oldukları görüldü. DMBA uygulanmayan tüm sıçanların pankreaslarında herhangi bir mikroskobik lezyon dikkati çekmedi. Ticari olarak temin edilen MMP-2 ve MMP-9 primer antikorları ile immunohistokimyasal yöntemle boyanarak tüm gruplardaki pankreas dokularında, boyananan hücreler, boyanma oranları ve boyanma şiddeti yarı kantitatif olarak değerlendirildi. İncelemeler sonucunda DMBA uygulaması sonrası duktal adenokarsinom gelişen yüksek fruktozlu mısır şurubu (YFMŞ), sakkaroz ve kontrol grupları arasında MMP-9 enzimi açısından, asiner hücreler (p<0,017) ve tubuler kompleks (p<0,021) yapılarında istatiksel olarak fark bulundu. Anlamlı farklılıklar bulunan grupların ikili karşılaştırılmasında YFMŞ ve kontrol grubunda asiner hücreler ve tubuler kompleks yapılarında, sakkaroz ve kontrol grubunda ise asiner hücrelerde anlamlı fark bulundu. MMP-2 enzimine bakıldığında DMBA uygulanan YFMŞ grubunda Langerhans adacıklarında, asiner hücrelerde, tümöral duktal epitellerin boyanma oranları ve şiddetlerinde, yangı hücrelerinde, desmoplazik yapı ve tubuler komplekslerde sakkaroz ve kontrol grubuna göre medyan değeri yüksek olmasına rağmen istatistiksel fark gözlenmedi. Sonuç olarak, MMP-2 ve MMP-9 enzimlerinin boyanma özellikleri farklı beslenme modellerinde karşılaştırıldığında, yüksek fruktozun PDAK'ların gelişiminde rolü olabileceği kanısına varıldı.