Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: AZAT AKBAL
Danışman: MEHMET HALUK TÜRKDEMİR
Özet:Yeşil teknolojiler içerisinde bitkisel reaktiflerin kullanım alanlarının araştırılması ve bu amaçla karakterizasyonu özel bir öneme sahiptir. Bu çalışmada odunsu gövdeye sahip yedi farklı meyve ağacının ekonomik değeri olmayan yeşil yapraklarının sulu özütlerinin antioksidan kapasiteleri incelenmiştir. Ceviz, Ayva, kestane, incir, nar ile beyaz ve karadut yapraklarının özütlerinin CUPRAC yöntemi ile antioksidan kapasiteleri belirlenirken, bu özütlerin indirgeme güçleri için gümüş nanopartikül oluşum hızı, ORP ölçümleri ve özütlerin voltametrik davranışları arasında paralellikler gösterilmeye çalışılmıştır. CUPRAC yöntemine göre en yüksek antioksidan kapasite 753,1 mg TE/ kuru bitki ortalama değeri ile nar yaprağı özütünde elde edilmiş, en düşük değer ise 35,8 mg TE/ kuru bitki ile beyaz dut yaprağı özütünde ortaya çıkmıştır. Çalışılan bitkilerin sıralaması nar, ayva, kestane, incir, ceviz, karadut ve beyaz dut şeklinde gerçekleşmiştir. Bitki özütlerinin AgNP oluşturma hızları incelenirken, sürece ışığın etkisine karşı önlem alınmış, bilinen CUPRAC yöntemiyle oldukça paralel ve umut verici sonuçlar elde edildiği gösterilmiştir. 120 dakikalık AgNP oluşum sürecinde oluşan yüzey plazmon piki yerine, belli dalga boyları arasında spektrum eğrilerinin altında kalan alanların değerlendirilmesinin daha anlamlı olabileceği, antioksidan kapasite parametresinin belirlenmesinde kullanılabileceği önerilmiştir. Bitki özütlerinin voltametrik davranışı, özellikle anodik potansiyellerdeki yükseltgenme bölgeleri farklı voltametrik tekniklerle karakterize edilmeye çalışılmıştır. GCE üzerinde SWV ile yapılan çalışmalar nicel olarak değerlendirilmiştir. SWV eğrilerinde pik akımları yerine anodik bölgede geçen toplam yükün incelenmesine çalışılmıştır. Kombine ORP elektrotu ile yaprak özütlerinin farklı pH larda ölçülen redoks potansiyelleri ile antioksidan davranışlar arasındaki ilişki incelenmiştir. İncelenen tüm yaklaşımların karşılaştırmalı değerlendirilmesi üzerinde durulmuştur.