Diyet kısıtlaması ile birlikte beta glukan uygulanan erişkin erkek sıçanlarda leptin, nesfatin konsantrasyonları ve tiroid hormon değerlerinin araştırılması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: GÖZDE YILMAZ AKÇA

Danışman: FÜSUN SONAT

Özet:

Bu çalışma, erişkin erkek sıçanlarda uzun süreli diyet kısıtlaması ile birlikte uygulanan β-glukanın, kanda tiroid metabolizması ve iştah ile ilgili hormon düzeyleri üzerine etkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada her grupta 10 adet Sprague Dawley ırkı erkek sıçan olacak şekilde; I.Grup Ad libitum olarak beslenen kontrol grubu (Kontrol), II.Grup diyet kısıtlaması uygulanan grup (DK), III.Grup Ad libitum olarak beslenip β-Glukan verilen grup (βG), IV. Grup diyet kısıtlaması uygulanarak β-Glukan verilen grup (DK+βG), olmak üzere 4 grup oluşturuldu. Diyet kısıtlaması uygulaması 6 ay boyunca devam ederken,β-Glukan ise oral yolla, besleme tüpü aracılığıyla, günde 20 mg/kg dozda, 14 gün uygulandı. Canlı ağırlıklarındaki değişimler, yapılan tartımlar ile belirlendi. Çalışma sonunda ise hayvanlardan alınan kan örneklerinden TSH (Tirotropin), T3 (Triiyodotironin), T4(Tiroksin), leptin ve nesfatin-1 hormon değerleri ölçüldü. T3/T4 oranı hesaplandı. Araştırma sonunda sıçanların canlı ağırlıklarının, kontrol grubuna kıyasla diğer 3 grupta da düşüş gösterdiği belirlendi. TSH'da DK, βG ve DK+βG grubunda, T4'de ise yalnız DK+βG grubunda artış bulunurken T3'de ise sonuç değişmedi. T3/T4 oranı incelendiğinde K grubuna göre DK ve DK+βG gruplarında anlamlı düşüş saptandı. Leptin ve nesfatin-1 hormonları açısından değerlendirildiğinde kontrol grubuna göre diğer 3 gruptada anlam bulunmadı. Elde edilen bulgulara dayanarak T4 hormonu açısından gruplar tek başına uygulandığında etkisizken DK ve βG beraber uygulandığında artışın anlamlı olması her iki yöntemin birbirinin etkisini güçlendirir tarzda sinerjik etki gösterdiği sonucuna varılmaktadır. Kontrol grubuna kıyasla TSH'daki artış, canlı ağırlıktaki azalış ve DK+βG grubundaki Tiroksindeki artış göz önünde bulundurulursa DK+βG'nin metabolizma üzerinde etkili olduğu düşünülmektedir.