Bu konu, Türkiye ve Çin'in Afrika'da kültürel, ekonomik ve diplomatik boyutlara dayanan yumuşak güç stratejisini vurgulamaktadır. Güç dengesinin altüst olduğu, hiper güce doğru yarışın devletler arasında sürekli bir rekabet yarattığı bir dünyada, zorlamanın artık geçer akçe olmadığı bir dünyada Çin ve Türkiye, diğer birçok devlet gibi, jeopolitik hedeflerine doğru ilerliyor. Bu çalışmada Türkiye'nin girişimlerini Müslüman ülkelerdeki dini, eğitimsel ve diplomatik girişimlere dayandırdığını, Çin'in ise Konfüçyüs kurumları aracılığıyla dilini yaymaya ve ekonomisini geliştirmeye odaklandığını belirtmek önemlidir. Stratejileri aynı çünkü yumuşak güç kullanıyorlar ama yaklaşımları farklı. Çin, Afrika kıtasında ekonomik olarak hesaba katılması gereken bir güç haline gelirken, Çin'in kültürel etkisi sayesinde kendini konumlandırması bu durumu açıkça ortaya koymaktadır. Ayrıca, Çin'in Afrika siyasetine karışmamaya dayalı yaklaşımı, bölgesel bir arabulucu haline gelen Türkiye'ninkinden farklıdır.  Bu konuları inceleyerek, Afrika bağlamında yumuşak güç stratejilerinin anlaşılmasına önemli bir katkıda bulunmayı ve hızla gelişen uluslararası ilişkiler için gelecekteki beklentilere ışık tutmayı umuyoruz.