Rasyonel sayılar konusunun farklılaştırılmış öğretim yöntemi ile öğretiminin farklı öğrenme stillerine sahip olan yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve matematik kaygılarına etkisi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, EĞİTİM BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Merve Berber

Danışman: DİLEK SEZGİN MEMNUN

Özet:

Bu araştırmada, ortaokul yedinci sınıf Matematik dersi Rasyonel Sayılar konusunun öğrencilerin baskın öğrenme stilleri dikkate alınarak Farklılaştırılmış öğretim yöntemi ile öğretiminin öğrencilerin akademik başarılarına ve matematik kaygılarına etkisi incelenmiştir. Araştırma, 2019-2020 eğitim-öğretim yılı güz döneminde, Erzurum ili Horasan ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunda gerçekleştirilmiştir. Bu araştırma, yedinci sınıfta öğrenim gören toplam 40 öğrenci ile 6 hafta yürütülmüştür. Araştırmada verilerin toplanması ve yorumlanmasında nicel araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Bu araştırma, ön-son testlerin uygulandığı deney ve kontrol gruplu yarı deneysel bir çalışmadır. Araştırma kapsamında yer alan deney ve kontrol grupları araştırmacı tarafından hazırlanan "Genel Başarı Testi" uygulaması sonucunda akademik başarı yönünden birbirine denk olacak şekilde ve öğrencilerin çalışmaya gönüllü katılımı göz önünde bulundurularak belirlenmiştir. Araştırmada deney grubunda, öğrencilerin öğrenme stilleri dikkate alınarak Farklılaştırılmış öğretim uygulanırken, kontrol grubunda ise mevcut öğretim programıyla ders uygulamaları yapılmıştır. Uygulama öncesinde ve sonrasında her iki gruba da "Rasyonel Sayılar Başarı Testleri" ve "Matematik Kaygı Ölçeği" uygulanmıştır. Ayrıca, uygulama öncesinde deney grubu öğrencilerine "Grasha-Reichmann Öğrenme Stilleri Ölçeği" uygulanarak öğrencilerin baskın öğrenme stilleri belirlenip, derslerde bu stiller dikkate alınarak, Farklılaştırılmış öğretime uygun olarak hazırlanan ders planları uygulanmıştır. Uygulamalar sonucunda elde edilen nicel verilerin analizinde normallik varsayımının test edilmesi için Shapiro-Wilk testinden yararlanılmıştır. Ardından gruplar arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla normal dağılım gösteren gruplarda bağımlı-bağımsız t-testi ve normal dağılım göstermeyen gruplarda ise Wilcoxon testi ile Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilerin matematik dersi akademik başarıları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunurken, matematik kaygılarına ilişkin sonuçlar karşılaştırıldığında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır.