Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, cilt.40, sa.1, ss.291-316, 2021 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmada, 2000-2020 yılları arasında Türkiye’de piyano eğitimi ile ilgili yapılan tezlerin yayınlandıkları
yıl, çalışıldıkları üniversite, lisansüstü dereceleri, konuları, örneklem / çalışma grupları, araştırma yöntemleri,
veri toplama araçları ve analiz yöntemleri doğrultusunda elde edilen verilerin sınıflandırılarak eğilimlerinin
belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Ulusal Tez Merkezi veri
tabanında ‘Piyano Eğitimi’ anahtar sözcüğü ile ilgili yıllar arasında tarama yapılmış ve bu doğrultuda
erişimine izin verilen 159 teze ulaşılmıştır. Makalelerin analizi için Sözbilir, Kutu ve Yaşar (2012) tarafından
geliştirilen “Makale Sınıflama Formu” tezlerin sınıflandırılmasına uygun bir biçimde uzman görüşü alınarak
revize edilmiştir. İçerik analizi yapılan çalışmaların belirtilen başlıklar altında frekans ve yüzdelik
hesaplamaları yapılmış, elde edilen veriler tablolar halinde sunulmuştur. Çalışma sonunda elde edilen veriler
ışığında 2000-2020 yılları arasında piyano eğitimi ile ilgili yapılan tezlerin yıllara göre homojen ya da doğrusal
bir ivme göstermediği, bu alanda en çok Gazi Üniversitesinde lisansüstü tezin üretildiği, diğer derecelere
kıyasla yüksek lisans tez sayısının daha fazla olduğu, araştırmacıların en çok piyano eğitiminde çağdaş ve
pedagojik yaklaşımlar ile ilgili konular üzerine yoğunlaştığı, örneklem / çalışma grubu olarak müzik bölümü
öğrencilerinin tercih edildiği, araştırma yöntemlerinden en çok tarama modeli kullanılarak anket yönteminin
tercih edildiği ve veri analiz yöntemlerinden ise en çok frekans ve yüzdelik analizi kullanıldığı sonucuna
ulaşılmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda piyano eğitimi alanında tarama modeli dışında diğer araştırma
yöntemlerinin kullanılarak farklı yaş grupları üzerinde gerçekleştirilecek çalışmaların literatüre katkı
sağlayacağı, araştırma sonunda araştırmacılar tarafından belirtilen öneriler arasında yer almaktadır