GÜNCEL HADİS MESELELERİ VE BABANZÂDE AHMED NAÎM, Diyarbakır, Türkiye, 5 Kasım - 07 Aralık 2021, ss.124-125
Birçok araştırmacı hadis ilimleri açısından yirminci asrı nahda/yeniden uyanış ifadesiyle
tanımlanmıştır. Hadis ilimlerinin bu dönemde canlılık kazanmasını sağlayan birçok etken
olmakla birlikte içtihat tartışmaları ve iddialarının hadis ilimlerine katkısında ve tartışılan
meselelerinin oluşmasında önemli bir yeri bulunmaktadır. Mağrib de içtihat
tartışmalarından uzak kalamamıştır. Bu dönemde yetişmiş Ebû Şuayb ed-Dükkâlî (1878-
1937), Ebu'l-Feyz Ahmed (1902-1960) gibi bazı Mağribli hadis âlimleri hem fıkhî
konularda hem de muayyyen bazı hadislerde ve bu hadislerin ravileri hakkında kendi
içtihatlarına başvurarak önceki ulemadan farklı sonuçlara ulaşmışlardır. Bununla birlikte
yirminci asrın ilk yarısında Mağrib’te tartışılan hadis meselelerine bakıldığında tartışılan
konuların daha çok mezhep fetvaları ile bu fetvalara ters düşen hadisler hakkında olduğu
görülecektir. Bu durum bahse konu zaman diliminde gündemi meşgul eden hadis
meselelerinin aynı dönemde diğer İslam ülkelerinde tartışılan sünnetin hücciyeti,
hadislerin tedvini, sünnetin vahiy mahsulü olup olmadığı gibi konuların Mağrib uleması
nezdinde henüz çok sıkı bir şekilde tartışılmaya başlamadığını göstermektedir. Bununla
birlikte bu dönem Mağribli hadisçilerin, özellikle oryantalistlerin ve bazı Müslüman
yazarların hadisle ilgili ortaya attıkları iddialara karşı cevap vermeye başladıkları bir
dönemdir