Amaç: Oral squamöz hücreli karsinom (OSCC), ilerlemesi için yüksek glikoz metabolizması ve enflamasyona bağımlıdır. Glukoz taşıyıcı çözücü taşıyıcı ailesi 2 üyesi 3 (SLC2A3), kötü prognoz ile ilişkilidir, nükleotid bağlayıcı oligomerleşme bölgesi, lösin-zengin tekrar içeren aile pirin domain içeren 3 (NLRP3) ise kronik iltihaplanmaya katkı sağlar. Bu çalışma, antidiabetik ilaç empagliflozinin (emp) OSCC’de SLC2A3 ve NLRP3 üzerindeki düzenleyici etkilerini ve kanser hücresi büyümesi üzerindeki etkilerini araştırmaktadır. Gereç ve Yöntem: İnsan OSCC hücre hatları SCCL-MT1 ve UPSI-SCC-131, suplementlerle zenginleştirilmiş Dulbecco’s Modified Eagle Medium’de kültüre edilmiştir. Lipopolisakkarit maruziyeti ile enflamasyon modellenmiş ve adenozin trifosfat ile enflamazom aktivasyonu sağlanmıştır. Emp tedavi için kullanılmıştır. SLC2A3 ve NLRP3 ifadeleri, gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu ile belirlenmiştir. Enzim bağlantılı immünosorbent testi , interlökin-1 beta (IL-1β) düzeylerini ölçerken, hücre proliferasyonu xCELLigence sistemi ile değerlendirilmiştir. Migrasyon sıyrık yara testi ile değerlendirilmiştir. Protein-protein etkileşimleri STRING veritabanı kullanılarak tahmin edilmiştir. İstatistiksel analiz GraphPad Prism ile yapılmıştır. Bulgular: Emp, bir SGLT2 inhibitörü olarak, SCCL-MT1 ve UPSI-SCC131 OSCC hücre hatlarında SLC2A3 (sırasıyla p<0,0001, p=0,0002) ve NLRP3 ekspresyonunu (sırasıyla p=0,0008; p=0,0006) anlamlı düzeyde azaltmış; bu da IL-1β salınımında (sırasıyla p=0,0190, p<0,0001), hücre proliferasyonunda (sırasıyla p=0,024; p<0,0001) ve migrasyonunda (sırasıyla p=0,0021; p=0,0004) azalmaya yol açmıştır. Bu bulgular, glukoz metabolizması ve enflamasyonu hedef alarak OSCC tedavisinde Emp’in potansiyel bir terapötik ajan olabileceğini düşündürmektedir. Sonuç: Bulgularımız, emp’nin SLC2A3 ve NLRP3 ifadesini ve IL-1β salınımını inhibe ederek OSCC’de glikoz metabolizması ve enflamasyonu etkin bir şekilde modüle ettiğini, böylece kanser hücre proliferasyonu ve migrasyonunu azalttığını ve OSCC ilerlemesinin kontrolü için potansiyel bir terapötik ajan olabileceğini göstermektedir.
Aim: High glucose and inflammation facilitate oral squamous cell carcinoma (OSCC) progression. The glucose transporter solute carrier family 2 member 3 (SLC2A3) and the nucleotide-binding oligomerization domain, leucine-rich repeat-containing family pyrin domain containing 3 (NLRP3), contribute to chronic inflammation and poor prognosis. This study investigates the regulatory effects of the antidiabetic drug empagliflozin (emp) on SLC2A3 and NLRP3 in OSCC and their impact on cancer cell growth. Materials and Methods: Human OSCC cell lines, SCCL-MT1 and UPSI-SCC-131, were cultured in Dulbecco’s Modified Eagle Medium with supplements. Emp, lipopolysaccharide, and adenosine triphosphate were used for treatments. Real-time polymerase chain reaction quantified SLC2A3 and NLRP3 expressions. Enzyme-linked immunosorbent assay measured interleukin-1beta (IL-1β) levels, and cell proliferation was assessed using the xCELLigence system. Migration was evaluated via a scratch wound assay. Protein-protein interactions were predicted using the STRING database. Data analysis was conducted using GraphPad Prism. Results: Emp, an SGLT2 inhibitor, significantly reduced SLC2A3 (p<0.0001, p=0.0002; respectively) and NLRP3 expression (p=0.0008; p=0.0006; respectively), leading to decreased IL-1β release (p=0.0190, p<0.0001; respectively), proliferation (p=0.024; p<0.0001; respectively), and migration (p=0.0021; p=0.0004, respectively) in SCCL-MT1 and UPSI-SCC131 OSCC cell lines. These findings suggest emp’s potential as a therapeutic agent for OSCC by targeting glucose metabolism and inflammation. Conclusion: These findings suggest that emp effectively modulates glucose metabolism and inflammation in OSCC by inhibiting SLC2A3 and NLRP3 expression and IL-1β release, thereby reducing cancer cell proliferation and migration, highlighting its possible role as a treatment option for managing OSCC progression.
