Akademik Veri Yönetim Sistemi
Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi (Online), cilt.36, sa.2, ss.317-336, 2022 (Hakemli Dergi)
Biyogüvenliğin amacı, biyolojik organizmaların ve dış tehditlerin hayvancılık işletmelerine taşınmasını en aza indirerek hastalığa neden olan etkenlere ve diğer tehditlere karşı bir engel oluşturmaktır. Süt sığırcılığı işletmelerindeki temel hedef biyogüvenlik kriterleri çerçevesinde insana, hayvana, toprağa ve çevreye önem verirken, üretimde kaliteye erişim noktasında işletmelerin doğru yönlendirilmeleri ve yönetilmeleridir. Bu araştırma Bursa ilindeki süt sığırcılığı işletmelerinin mevcut biyogüvenlik uygulamalarının durumunu ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada Türk- vet ve e- ıslah sistemi veri tabanına kayıtlı Bursa ilindeki 20 baş ve üzeri sığır varlığına sahip olan işletmeler belirlenmiştir. Bu amaca uygun olan beş ilçedeki (Mustafakemalpaşa, Yenişehir, Karacabey, Nilüfer, Osmangazi) işletmeler hayvan varlıklarına göre gruplandırılmıştır. Değerlendirmeye alınan işletmeler 20-50 baş, 51-100 baş ve 101 baş üzeri sığır varlığına sahip olanlar şeklinde üç sınıfa ayrılmıştır. Tabakalı örnekleme yöntemine göre örnek büyüklüğü belirlenmiş ve tabaka içerisindeki işletmeler tesadüfi olarak seçilip ziyaret edilmiştir. Ankette temel olarak yetiştiricilere ait bilgiler, sürü yönetim uygulamaları, hayvan satın alma ve karantina, biyogüvenlik konusundaki yeterlilik, ekipman hijyeni ve sağlık koruma uygulamalarını ortaya koyacak sorular yöneltilmiştir. Bu bağlamda hayvan alımı için karantina uygulaması, biyogüvenlik kurallarının uygulanması ve kullanım sonrası ekipmanların dezenfeksiyonu açısından ilçeler açısından farklılık bulunmamakla birlikte, işletme büyüklüğü açısından farklılık anlamlıdır (P<0.05). Düzenli sağlık kayıtlarının tutulması açısından ilçeler ve işletme büyüklükleri arasındaki farklılıklar önemlidir (P<0.05). χ2 analizine göre işletmelerde biyogüvenlik uygulamalarının kullanılmama nedenleri ve çiftliklerin büyüklükleri açısından ilçeler arasında fark bulunmamıştır. Yetiştiricilerin bir kısmının biyogüvenlik kavramın anlamını kavradıkları ancak uygulama noktasında farklı gerekçeler ortaya koyarak gönülsüz davrandıkları belirlenmiştir.