Bu çalışmanın amacı beliren yetişkinlere yönelik geçerli ve güvenilir bir yalnızlık kaygısı ölçeği geliştirerek, beliren yetişkinlerin yalnızlık kaygısı düzeylerini bazı değişkenlere göre incelemektir. Araştırmanın katılımcıları 3 farklı çalışma grubundan olmak üzere toplamda 1534 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmanın 724 kişiden oluşan ilk çalışma grubuyla ölçeğin faktör yapısını belirlemek amacıyla AFA yapılmış ve ölçeğin toplam varyansı % 55,6 oranında açıkladığı ve 3 faktörden oluştuğu görülmüştür. Ölçek güvenirliği için ise iç tutarlılık (Cronbach alpha),yapısal güvenirlik (McDonald) ve iki yarı güvenirlik analizleri (Spearman Brown) kullanılmış ve yalnızlık kaygısı ölçeğinin güvenilir bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın 257 kişinden oluşan ikinci çalışma grubuyla ise DFA yapılmış ve ölçek değerlerinin iyi uyum gösterdiği tespit edilmiştir. Araştırmada 553 kişiden oluşan üçüncü çalışma grubuyla ise yalnızlık kaygısı çeşitli değişkenlere göre (cinsiyet, yaş, eğitim görülen program, anne-baba yaşam durumu, sosyal medya kullanım sıklığı, arkadaş sayısı, en uzun süre yaşanılan yerleşim merkezi, romantik ilişki yaşama durumu, kolay arkadaşlık kurma, psikolojik travma deneyimi, aile birlikteliği, fiziksel travma deneyimi ve psikolojik yardım deneyimi) incelenmiştir. Araştırma sonucunda geliştirilen yalnızlık kaygısı ölçeğinin beliren yetişkinlerin yalnızlık kaygısı düzeylerini belirlemek adına kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
The aim of this study was to develop a valid and reliable loneliness anxiety scale for emerging adults and to examine the loneliness anxiety levels of emerging adults according to some variables. The participants of the study consisted of a total of 1534 university students from 3 different study groups. EFA was conducted with the first study group consisting of 724 participants to determine the factor structure of the scale and it was found that the scale explained 55.6% of the total variance and consisted of 3 factors. For the reliability of the scale, internal consistency (Cronbach alpha), structural reliability (McDonald) and two-half reliability analyzes (Spearman Brown) were used and it was determined that the loneliness anxiety scale had a reliable structure. CFA was conducted with the second study group consisting of 257 participants and it was determined that the scale values showed a good fit. With the third study group consisting of 553 people, loneliness anxiety was examined according to various variables (gender, age, program of study, parental living situation, frequency of social media use, number of friends, longest residence center, romantic relationship status, easy friendship, psychological trauma experience, family togetherness, physical trauma experience and psychological help experience). As a result of the research, it was concluded that the loneliness anxiety scale developed as a result of the research is a valid and reliable measurement tool that can be used to determine the loneliness anxiety levels of emerging adults.
