Amaç: Geleneksel inotropik ajanlardan farklı olarak, levosimendanın hücreiçi kalsiyum ve miyokardın oksijen tüketimini artırmaması nedeniyle düşük aritmi potansiyeline sahip olabileceği bildirilmektedir. Bu çalışmada, dekompanse kalp yetersizliği olan olgularda levosimendan ve dobutaminin aritmi potansiyeli üzerine etkileri karşılaştırıldı.Çalışma planı: Akut dekompanse kalp yetersizliği nedeniyle inotropik destek ihtiyacı olan 50 hasta (NYHA sınıf III-IV, ejeksiyon fraksiyonu <%35) çalışmaya alındı. Hastalar dobutamin (n=25; ort. yaş 69±10) ve levosimendan (n=25; ort. yaş 67.5±11.5) infüzyon gruplarına randomize edildi. Tedavi öncesinde ve infüzyon sırasında 24 saatlik Holter kayıtları alındı ve kalp hızı, ventrikül erken vurusu (VEV), ardışık-ikili VEV (Aİ-VEV), supraventriküler erken vuru (SVEV), paroksismal atriyal fibrilasyon (PAF) ve süreksiz ventrikül taşikardisi (S-VT) atak sayıları değerlendirildi.Bulgular: İnfüzyon öncesinde iki grubun kalp hızı, VEV, Aİ-VEV, SVEV ve PAF atak sayıları benzer bulunurken, S-VT atak sayısı levosimendan grubunda anlamlı derecede daha fazlaydı. Levosimendan ve dobutamin ile kalp hızı ve VEV sayısında anlamlı artış saptandı (sırasıyla kalp hızı için p=0.036 ve p<0.001; VEV için p<0.001 ve p<0.001). Dobutamin grubunda Aİ-VEV sayısında anlamlı artış (p=0.012), levosimendan grubunda S-VT ve PAF atak sayısında anlamlı olmayan artış gözlendi. Levosimendan ve dobutamin grupları arasında, aritmilerin artış yüzdeleri (sırasıyla VEV için %55±224 ve %11±16, Aİ-VEV için %2±2.7 ve %12±9, SVEV için %3.4±5.8 ve %16±39, S-VT için %0.4±2.8 ve %-2±0) ve toplam aritmi artış yüzdesi (%41±190 ve %18±35.4) açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). İki grubun infüzyon sırasında kalp hızı, VEV, Aİ-VEV, SVEV, S-VT ve PAF atağı sayıları arasında da anlamlı fark bulunmadı (p>0.05).Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, levosimendan ve dobutaminin benzer aritmi potansiyeline sahip olduğunu desteklemektedir.
Objectives: Unlike traditional inotropic agents, levosimendan is thought to have a lower potential to induce arrhythmias because it does not increase intracellular calcium levels and myocardial oxygen consumption. We compared the potential effect of levosimendan and dobutamine to induce cardiac arrhythmias in patients with decompensated heart failure.Study design: Fifty patients with acute decompensated heart failure (NYHA class III-IV, ejection fraction <35%) who were in need of inotropic support were randomized to dobutamine (n=25; mean age 69±10 years) or levosimendan (n=25; mean age 67.5±11.5 years) and underwent 24-hour Holter monitoring before and during inotropic infusion. Holter recordings were analyzed with respect to heart rate (HR), ventricular premature contraction (VPC), couplets of VPC, supraventricular premature contraction (SVPC), paroxysmal atrial fibrillation (PAF), and nonsustained ventricular tachycardia (NSVT).Results: Before infusions, the two groups were similar with respect to HR, VPC, couplets of VPC, SVPC, and PAF episodes, but the number of NSVT episodes was significantly higher in the levosimendan group. Heart rate and the number of VPCs increased significantly during infusions of levosimendan (p=0.036 and p<0.001, respectively) and dobutamine (for both p<0.001). Increase in couplets of VPC was significant only with dobutamine (p=0.012). The episodes of NSVT and PAF increased with levosimendan, without reaching significance. Levosimendan and dobutamine groups were similar in terms of percentage changes in arrhythmias (55±224% vs. 11±16% for VPC; 2±2.7% vs. 12±9% for couplets of VPC; 3.4±5.8% vs. 16±39% for SVPC, 0.4±2.8% vs. -2±0% for NSVT) and percentage change in total arrhythmias (41±190% vs. 18±35.4%), and the mean HR, VPC, couplets of VPC, SVPC, and episodes of NSVT and PAF (p>0.05).Conclusion: Our findings suggest that levosimendan and dobutamine have a similar profile for potential risk for cardiac arrhythmias.