Yapışma bağlantıları hafiflik, estetik nihai ürün, titreşim sönümleme, malzeme çeşitliliği ve kolay kullanım gibi avantajlar ile ön plana çıkmaktadır. Yapışma bağındaki yük dağılımını ve dayanımını hesaplamak için kullanılan yöntemlerden biri sonlu elemanlar yöntemidir. Sonlu elemanlar yöntemi mühendislik problemlerinin çözümünde, karmaşık yapıların gerçeğe yakın analizlerinde ve tasarım optimizasyonu çalışmalarında kullanılan bir sayısal yöntemdir. Havacılık, otomotiv, savunma ve inşaat sektörleri gibi birçok endüstride yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışma daha az sayıda düğüm noktası kullanarak bir çift bindirmeli yapışma bağındaki gerilme dağılımını hesaplamayı amaçlamaktadır. Bu kapsamda yapışma bağlantısının statik yükleme analizleri farklı modelleme yaklaşımları ile analiz edilmiştir. Öncelikle yakınsama analizi yapılarak eleman sayısının etkisi incelenmiştir. Sonuçlar doğrultusunda tek boyutlu, iki boyutlu, üç boyutlu ve hibrit eleman yaklaşımlarını içeren 5 farklı model aynı sınır koşulu ve yükleme durumu için karşılaştırılmıştır. Sonuç olarak, 50 kat daha az sayıda düğüm noktası kullanarak gerilme dağılımları %2,6 bağıl fark ile benzer hesaplanmıştır.
Adhesion joints stand out with advantages such as lightness, aesthetic final product, vibration damping, material diversity, and easy use. One of the methods used to calculate load distribution and strength of the adhesive bond is the finite element method. The finite element method is a numerical method used in solving engineering problems, realistic analysis of complex structures, and design optimization studies. It is widely used in many industries such as aerospace, automotive, defense, and civil engineering. This study aims to calculate the stress distribution in a double-lap adhesive bond using fewer finite elements and nodes. In this scope, static loading analyses of the adhesion joint have been analyzed with different modeling approaches. First, convergence analysis has been performed. Next, 5 different models including approaches that use one-dimensional, two-dimensional, three- dimensional, and hybrid elements have been compared for the same boundary and loading condition. Finally, by using a 50 times reduced number of nodes, stress distributions have been calculated similarly with a relative difference of 2.6%.
