7. Uluslararası Dirençlilik Kongredi, Elazığ, Türkiye, 13 - 15 Ekim 2025, ss.1-10, (Tam Metin Bildiri)
Tarihi kent merkezleri, kültürel mirasın taşıyıcısı, kentsel kimliğin ve toplumsal belleğin temel unsurları olmalarına karşın; iklim değişikliği, doğal afetler, sosyo-ekonomik baskılar ve plansız kentsel gelişim gibi çok katmanlı şok ve streslere karşı oldukça kırılgandır. Bu bağlamda, kentsel dirençlilik kavramı, bu alanların sürdürülebilirliği için hayati bir önem taşımaktadır. Bu bildirinin temel amacı, tarihi kent merkezlerinin karşılaştığı dirençlilik sorunlarını bütüncül bir bakış açısıyla tespit etmek, bu sorunlara yönelik geliştirilen koruma ve adaptasyon stratejilerini analiz etmek ve başarılı uygulama örnekleri üzerinden somut dersler çıkarmaktır. Çalışmanın kapsamı; kentsel dirençlilik ve kültürel miras koruma literatürünün incelenmesini, tarihi dokuyu tehdit eden fiziksel, sosyal ve ekonomik sorunların kategorize edilmesinive bu sorunlara çözüm olarak sunulan planlama, yönetişim ve topluluk katılımı temelli stratejilerin uluslararası ölçekteki örnekler üzerinden değerlendirilmesini içermektedir. Elde edilen sonuçlar, tarihi kent merkezlerinde dirençliliğin sağlanmasının, yalnızca fiziksel müdahalelerle değil, aynı zamanda esnek yönetim modelleri, güçlü toplumsal bağlar ve ekonomik çeşitliliği destekleyen bütünleşik politikalarla mümkün olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çalışma, tarihi mirasın gelecek nesillere aktarılması konusunda bilimsel stratejilerin nasıl ve hangi yöntemlerle uygulanabileceği üzerine odaklanmaktadır. Mirasın bir yük olarak değil, dirençliliği artıran bir kaynak olarak görülmesi gerektiğini ve yerel toplulukların karar alma süreçlerine aktif katılımının stratejilerin başarısında kilit rol oynadığı vurgulamaktadır.
Historical city centers serve as carriers of cultural heritage, fundamental elements of urban identity and collective memory. However, they are remarkably vulnerable to multi-layered shocks and stresses stemming from climate change, natural disasters, socio-economic pressures, and unplanned urban development. In this context, the concept of urban resilience is of vital importance for the sustainability of these areas. The primary objective of this report is to comprehensively identify the resilience challenges faced by historical city centers, analyze the conservation and adaptation strategies developed to address these issues, and extract practical lessons from successful implementation examples. The scope of this study encompasses the examination of urban resilience and cultural heritage conservation literature, the categorization of physical, social, and economic issues threatening historical fabric, and the evaluation of planning, governance, and community participation-based strategies through international examples. The findings demonstrate that ensuring resilience in historical city centers is achievable not only through physical interventions but also through flexible governance models, strong social bonds, and integrated policies that support economic diversity. This study focuses on how scientific strategies can be applied, and through what methods, to ensure the transmission of heritage to future generations. It emphasizes the need to view heritage not as a burden, but as a resource that enhances resilience, and highlights the critical role of local communities’ active participation in decision-making processes for the success of strategies.