RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, cilt.26, ss.765-781, 2022 (Hakemli Dergi)
Dijitalleşme, sosyal hayatın tüm alanlarında olduğu gibi eğitim alanında da kendisini e-öğrenme ve
uzaktan eğitim uygulamaları ile hissettirmeye başlamışken, Covid-19 kaynaklı pandemi sebebiyle ani
bir şekilde yüz yüze eğitim kesintiye uğramış ve eğitim hizmetleri tüm kademelerde büyük oranda
uzaktan eğitim ile yürütülmüştür. Birçok açıdan zorlu geçen bu süreç, uzaktan eğitim
uygulamalarının bundan sonra eğitim sektörünün her aşamasında daha çok yer bulacağını ve giderek
daha önemli olacağını net bir biçimde ortaya koymaktadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı,
pandemi sebebiyle Bursa Uludağ Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu Almanca, Arapça,
Fransızca ve İngilizce hazırlık sınıflarında bir yıl uzaktan eğitim ile yabancı dil eğitimi alan
öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik geliştirdikleri tutumları incelemek ve elde edilen deneyimlerden
yola çıkarak uzaktan yabancı dil eğitimi ortamlarının bütüncül bir bakış açışı ile geliştirilmesine ve
doğru uzaktan öğretim yaklaşımının belirlenmesine katkı sağlayacak önerilerde bulunmaktır.
Örneklem grubunu 321 öğrencinin oluşturduğu bu betimsel ilişkisel tarama modeli çerçevesinde
gerçekleştirilen nitel çalışmada Kışla (2016) tarafından geliştirilen ““Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum
Ölçeği” kullanılmıştır. Küresel salgın sebebiyle çevrimiçi olarak gerçekleştirilen veri toplama
aşamasından elde edilen verilerin çözümleme aşamasında öğrencilerin tutumlarının yaş, cinsiyet ve
bölüm değişkeni ile uzaktan eğitime katıldıkları araçlara göre farklılık gösterip gösterilmediği analiz
edilmiştir. Değişkenler ve tutum arasında anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılan çalışmada,
örneklem grubunun uzaktan eğitime yönelik tutumlarının düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Başka
çalışmalar ile örtüşen bu sonuç, muhtemel sebepleri ile tartışma bölümünde ele alınmış ve bu süreçte
elde edilen deneyimler neticesinde öğrencilerin tutumlarını olumlu yönde değiştirebilecek öneriler
geliştirilmiştir.