Marmara Geçiş İklimi Kuşağında Sulama ve Azotlu GübrelemeDüzeylerinin Bazı Sıcak İklim Çim Bitkisi Türlerinin Gelişimi ve ÇimKalitelerine Etkileri


Creative Commons License

Bilgili U., Cansev A., Candoğan B. N., Yönter F., Kesici M.

Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, cilt.25, sa.2, ss.241-245, 2016 (Hakemli Dergi)

Özet

Sıcak iklim çim bitkileri en iyi gelişmelerini 25-35°C sıcaklıklarda yaparlar. Sıcaklığın 10°C’nin altına düştüğü aylarda bitkiler dormansiye girer ve renkleri sararır. Ancak bu türlerin kurağa dayanım özelliklerinden dolayı tropik ve subtropik bölgelerin dışında da yetiştirilme çalışmaları yapılmaktadır. Araştırmada amaç; farklı sulama düzeylerinin ve azot dozlarının bazı sıcak iklim çim türlerinin gelişimi ve çim kaliteleri üzerine etkilerinin incelenmesidir. Araştırma, Uludağ Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Merkezindeki çim deneme alanında bölünen-bölünmüş parseller deneme desenine göre yapılmıştır. Ana parsellere sulama düzeyleri (buharlaşmanın %25, 50, 75, 100’ü), alt parsellere 4 sıcak iklim çim türü [melez Bermuda çimi (Cynodon transvaalensis x Cynodon dactylon), kıyı yalancı darısı (Paspalum vaginatum Sw.), Japon çimotu (Zoysia japonica Steud.) ve adi cadıotu (Stenotaphrum secundatum (Walter) Kuntze] ile 2 serin iklim çim türü [İngiliz çimi (Lolium perenne L.) ve kamışsı yumak (Festuca arundinacea Schreb.)] ve atınaltı parsellere ise azot dozları (aylık 0, 1.25, 2.5 ve 5.0 g/m2) yerleştirilmiştir. Renk ve kalite değerleri altın altı parsellerde gözle tahmin yöntemi ile alınmıştır. Kuru ot verimleri ise, 0.5 x 1 m’lik alandan alınan bitki örneklerinin 70°C’de 24 saat kurutulup, tartılmasıyla bulunmuştur

Warm-season turfgrasses are best adapted to temperatures between 25 and 35ºC. As temperatures drop during autumn and winter, their growth stop and turn yellow - brown when minimum air temperatures fall below about 10ºC. They use less water than cool-season grasses. This superior drought tolerance is stimulated interest in warm-season grasses in the cooler regions as well as in subtropical and tropical regions. Field experiments were carried out on turf research plots at Uludag University Research Farm, Bursa. The experimental design was a split-split plot with turfgrass species as a whole plot, irrigation levels as the sub plots and fertilization levels as the sub sub plots. Whole plots consist of four warm season turfgrass species, hybrid Bermudagrass (Cynodon transvaalensis x Cynodon dactylon), seashore paspalum (Paspalum vaginatum Sw.), zoysiagrass (Zoysia japonica Steud.) and St. Augustine grass (Stenotaphrum secundatum (Walter) Kuntze) and two cool season turfgrass species, perennial ryegrass (Lolium perenne L.) and tall fescue (Festuca arundinacea Schreb.). Irrigation levels are subplots and fertilization regimes are sub-sup plots in this experiment. The turfgrasses were evaluated at irrigation levels of 25, 50, 75 and 100% actual evapotranspratation and at nitrogen fertilization regimes of 0, 1.25, 2.5 and 5.0 g N m-2 month-1. Turf color and quality of each plot were rated visually and clipping weight were determined.