Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, cilt.30, sa.2, ss.1-17, 2021 (Hakemli Dergi)
Türkiye
Cumhuriyeti iç göçler açısından 1950’li yıllara kadar sakin bir dönem
geçirmiştir. Türkiye’de iç göç hareketlilikleri 1950’lerden sonra bazı yapısal
değişikliklerle başlamış, politik ve sosyolojik bağlamda değişimlerle iç göç
hareketliliği hız kazanmıştır. Türkiye’nin yapısal değişimleri ile birlikte
insanlar, kırlardan kentlere göç etmeye başlamıştır. Bunun yanında ilk
değişimlere karşılık bireylerin tepkilerinden biri şüphesiz günümüze kadar
devam eden iç göç olgusu olmuştur. İnsanlar iç göç hareketlerini gerçekleştirirken
gelişmiş büyükşehirlere doğru yönelmişlerdir. Bursa şehri iç göç açısından her
zaman tercih edilen, gelişmiş büyük şehirlerden biri olmuştur ve hâlâ da ilk
tercih edilen illerin başında gelmektedir. Bu çalışmada amaç Bursa’ya
gerçekleşen iç göç hareketinin altında yatan temel faktörleri belirlemek
olmuştur ve çalışma Lee Kuramı Perspektifinden analiz edilmiştir. Anket yoluyla
elde edilen bilgiler sonucunda Bursa’ya göçe neden olan temel faktörün %76,8
ile ekonomik, gelinen yerdeki itici faktörün %52,9 ile işsizlik ve varılan
yerdeki çekici faktörün %47,4 ile daha iyi iş imkânları ve yüksek ücret olduğu
bulunmuştur. Araya giren engeller bağlamında %17,7 ile kalacak-barınma maliyeti
göçü geciktirmiştir. Mesafenin ise göçü pek etkilemediği görülmüştür. Gelinen
yer ile iç göçe neden olan temel faktörler arasında, varılan yer ile çekici
faktörler arasında ve gelinen yer ile itici faktörler arasında istatistiksel
olarak anlamlı birer ilişki bulunmuştur.