PROF. DR. DOĞAN ŞENYÜZ'E ARMAĞAN (HUKUK), PROF. DR. HALİT AKER,PROF. DR. ZEYNEL KANGAL, Editör, Ekin Yayınevi, Bursa, ss.323-338, 2023
YUKK’taki bu hüküm, Devletler Hukuku Enstitüsü’nün yabancı tarifine paraleldir. Enstitü’nün 1892 yılında Cenevre toplantısında yaptığı tanıma göre yabancı, “bir devletin ülkesinde bulunan ve o devletin vatandaşlığını henüz hak iddiaya hakkı olmayan kimsedir” (Doğan, 2022:5). Söz konusu tanım iki yönden eleştirilmektedir (Çiçekli, 2016: 24; Aybay & Dardağan Kibar, 2010: 13-14). İlk olarak, bir kişinin vatandaşlığa iddiaya hakkı olmamasına yöneliktir; zira vatandaşlık “iddia”dan öte nesnel bir olgudur. İkinci olarak, “ülkede bulunma” koşulu eleştirilmektedir. Bir yabancının herhangi bir devletin ülkesinde fiziksel olarak bulunmadan da o devletin yetki alanı içinde birtakım haklara sahip olması mümkündür.
Çalışmamızın konusu, Türk yabancılar hukukuna egemen olan prensiplerin neler olduğu ve nasıl düzenlendiğine ilişkindir. Bu kapsamda öncelikle Anayasa madde 16 ile madde 13 arasındaki ilişkiye değinilecektir. Daha sonra uluslararası hukukun genel ilkelerinin Türk mevzuatına yansımalarından bahsedilecektir.