Amaç: Çalışmamızda deneysel olarak oluşturulan kafa travması sonrası sıçanlarda hafif travmatik beyin hasarı meydana getirilmiştir. Amacımız alınan serum örneklerinde myelin basic protein (MBP) düzeyinin akut dönemde travmatik beyin hasarını göstermede tanısal değerini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmamızda toplam 40 adet erişkin Spraque-Dawley cinsi sıçan kullanılmıştır. Denekler kontrol grubu (n=8) ve 4 ayrı deney grubu (n=8) olarak 5 gruba ayrıldılar. Travma mekanizması oluşturulurken Marmarou ve ark.’nın tanımladığı model modifiye edilerek uygulandı. Yaptığımız modelde ağırlıkları ve yükseklikleri farklı olan bilyeler serbest düşme yöntemiyle bırakıldı. Sırasıyla 0.05, 0.1, 0.2, 0,4 newton şiddetinde travma oluşturulması hedeflendi ve sırasıyla A, B, C, D grubu olarak adlandırıldı. Travma gerçekleştirildikten 2 saat sonra sıçanlardan alınan kanlarda MBP düzeyi araştırıldı. Bulgular: Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında kan MBP seviyeleri A ve B grubunda anlamlı yüksek saptandı. Gruplar kendi arasında karşılaştırıldığında ise B ve C grup arasında anlamlı farklılık vardır. Aynı şekilde A ve C ile A ve D grubu arasında da anlamlı fark saptanmıştır. Dört grup kendi arasında karşılaştırıldığında travma şiddetiyle MBP’nin kandaki düzeyi arasında korelasyon görülmemiştir. Sonuç: Travma şiddetinin farklı olduğu gruplarda değerlerin farklı olması MBP artışının sekonder sebeplere de bağlı olma ihtimalini güçlendirmektedir. MBP kafa travmasında TBH’yı değerlendirmek açısından değerli bir biyobelirteç olabilir ancak günümüzde MBP için yapılan çalışmalar yeterli değildir.
Aim: In our study, mild traumatic brain injury was performed in rats after experimentally induced head trauma. Our aim was to investigate the diagnostic value of myelin basic protein (MBP) level in serum samples taken in the acute period of traumatic brain injury. Material and Methods: A total of 40 adult Spraque-Dawley rats were used in our study. The subjects were divided into 5 groups as the control group (n=8) and 4 different experimental groups (n=8). The model described by Marmarou et al. was modified and applied for the trauma. In the model that we designed, the balls with different weights and heights were released by the free fall method. It was aimed to create trauma with a severity of 0.05, 0.1, 0.2, 0.4 Newtons and the groups were named A, B, C, and D. MBP levels were evaluated in blood samples taken from rats 2 hours after trauma. Results: Compared with the control group, blood MBP levels were found to be significantly higher in groups A and B. When the groups are compared among themselves, there was a significant difference between the B and C groups. Similarly, a significant difference was found between groups A and C and groups A and D. When the four groups were compared among themselves, no correlation was found between the severity of trauma and the blood level of MBP. Conclusion: The fact that the values are different in the groups with different trauma severity strengthens the possibility that the increase in MBP is also due to secondary causes. MBP may be a valuable biomarker to evaluate TBI in head trauma, but more studies should be carried out on this field.
