XVIII. Ulusal ve IV. Uluslararası Veteriner Cerrahi Kongresi, Antalya, Türkiye, 27 - 30 Ekim 2024, ss.15-16
Bu çalışmada, künt toraks
travması (KTT) oluşturulan sıçanların tedavisinde metilprednizolon ve
N-asetilsistein’in etkinliğini kan ve doku örnekleri inceleyerek
araştırıldı. Sıçanlar (n=24) 4 gruba (n=6) ayrıldı. Grup 1’de (GR1) sadece
KTT yapıldı. KTT sonrası GR2’de metilprednizolon; GR3’te N-asetilsistein ve
GR4’te metilprednizolon + N-asetilsistein tedavisi uygulandı. KTT öncesi ve
sonrası 120. dakikada tüm grupların; 7 günlük tedavi sonrası tedavi
gruplarının arteriyel kan gazları, plazma biyobelirteçleri ve sürfaktan (SF)
analizleri yapıldı. Sakrifikasyon sonrası akciğer doku histopatalojisi
incelendi. Tüm verilere istatistik uygulandı. KTT sonrası tüm gruplarda SpO2 düşüktü. GR1’de sadece pCO2’de anlamlı bir yükselme saptandı
(p=0,017). IL-6, KTT sonrası tüm gruplarda
yükselirken, tedavi sonrası sadece GR4’te istatistiksel anlamlı olmayan azalma
gösterdi. Tedavi sonrası tüm gruplarda yükselen IL-8’in gruplar arası karşılaştırmasında
da anlamlı fark saptandı (p=0,037). D-Dimer düzeyi, KTT sonrası GR1
ve GR4’te, tedavi sonrasında da GR2 ve GR4’te yüksekti. D-Dimer için ölçüm
zamanları yönünden tedavi sonrası GR2 ve GR3 arasında anlamlı fark görüldü
(p=0,015). VEGF’te, KTT sonrası tüm
gruplarda, tedavi sonrası ise sadece GR3’te anlamlı olmayan bir yükselme
saptandı. SF-A KTT sonrası GR1’de, SF-B tedavi sonrası tüm gruplarda yüksek;
SF-C, GR1’e göre tüm tedavi gruplarında düşük; SF-D, GR1’e göre GR3’te
daha düşük bulundu. SF düzeylerinin genel karşılaştırmasında sadece SF-C
düzeyinde anlamlı fark vardı (p=0,039). Alveol parçalanması GR1 ile GR4
(p=0,028), mononükleer hücre infiltrasyonu
GR1 ile GR3 ve GR4 (p=0,007) arasında anlamlı fark gösterdi.
Sonuç olarak, KTT tedavisinde metilprednizolon etkinliğinin N-asetilsisteine
göre daha yüksek olduğu, her ikisinin birlikte kullanılmasında belirgin bir
fark oluşmadığı gözlenmiştir.