Tip 2 diyabetli hastalarda SGLT2 inhibitörü tedavisinin hematolojik inflamatuar parametreler üzerine etkisi


Karatoprak K., Yaşar M., Hocaoğlu E., Mercan Sarıdaş F., Ateş C., Cander S., ...Daha Fazla

Endokurs-7 Mezuniyet Sonrası Eğitim Kursu, Bursa, Türkiye, 26 Ekim - 29 Kasım 2023, sa.17, ss.47-49

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Bursa
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.47-49
  • Bursa Uludağ Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Sodyum glukoz ko-transporter tip 2 inhibitörlerinin (SGLT2i) birçok mekanizmayla kardiyovasküler koruma sağlayabildiği gösterilse de mekanizmaları tam olarak anlaşılamamıştır. Bu çalışmada, SGLT2i başlanan tip-2 diyabetli (T2DM) hastalarda tedavinin, vasküler komplikasyonlarla ilişkili trombosit aktivitesinin göstergesi olan ortalama trombosit hacmi (MPV) ile birer inflamatuar belirteç olarak kullanılmaya başlanan nötrofil lenfosit oranı (NLO) ve trombosit lenfosit oranı (TLO) üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.

Yöntem: Çalışma retrospektif olarak tasarlandı ve mevcut T2DM tedavisine 48’i empagliflozin, 25’i dapagliflozin olmak üzere sadece SGLT2i eklenen 18 yaş üzeri 73 hasta dahil edildi. Hastaların SGLT2i başlanmadan önceki ve başlandıktan sonra 3-6 ay içindeki hemogram bulguları, açlık plazma glukozu (APG) ve HbA1c değerleri kaydedildi.

Bulgular: Tüm hastaların değerlendirildiği grupta SGLT2i sonrası lenfosit, APG ve HbA1c değerleri anlamlı şekilde azalırken (sırasıyla p=0,043, p=<0,001 ve p=<0,001 ), hematokrit değeri anlamlı şekilde arttı (p=0,020). MPV, NLO ve TLO’da sayısal azalma olsa da anlamlı farklılık izlenmedi (Tablo 1). SGLT2i olarak empagliflozin eklenen grup değerlendirildiğinde ise lenfosit, MPV, glukoz ve HbA1c anlamlı şekilde azalırken (sırasıyla p=0,039, p=0,020, p=<0,001 ve p=<0,001), NLO anlamlı şekilde arttı (p=0,049) (Tablo 2). Dapagliflozin eklenen grupta ise sadece hematokrit anlamlı şekilde artarken (p=0,036) diğer parametrelerde anlamlı farklılık yoktu (Tablo 3).

Sonuç: Son zamanlarda diyabetik hastalarda MPV, NLO ve TLO birer inflamasyon, endotel disfonksiyonu ve bağımsız kardiyovasküler risk belirteci olarak ilgi odağı haline gelmiştir fakat çalışmamızda bu parametreler üzerine SGLT2i’lerinin anlamlı etkisi olmamıştır. Sadece empagliflozin alan grupta MPV düşüşü olmasına rağmen NLO’nun artmış olması çelişki yaratmaktadır ve aydınlatılması için yüksek katılımlı, prospektif ve uzun dönem takipli çalışmalara ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler: Diyabetes mellitus, SGLT-2 inhibitörü, inflamatuar belirteç, ortalama trombosit hacmi