Bursa ili Karacabey İlçesinde Tarım Sektörünün Sosyo-Ekonomik Yapısının İncelenmesi


Uzel G.

ÇOMÜ ZIRAAT FAKÜLTESI DERGISI, cilt.13, sa.1, ss.188-199, 2025 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 13 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2025
  • Doi Numarası: 10.33202/comuagri.1577877
  • Dergi Adı: ÇOMÜ ZIRAAT FAKÜLTESI DERGISI
  • Derginin Tarandığı İndeksler: CAB Abstracts, Central & Eastern European Academic Source (CEEAS), Veterinary Science Database
  • Sayfa Sayıları: ss.188-199
  • Bursa Uludağ Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bir bölge, şehir ya da ilçedeki herhangi bir ekonomik, sosyal veya kültürel yapının geliştirilmesine yönelik analiz gerçekleştirebilmek için öncelikle mevcut durumun ortaya konması gerekmektedir. Fikir yürütülecek yapının sosyo-ekonomik ve tarımsal özelliklerini anlamak, bu yapıya dolaylı ve direkt olarak etki eden unsurları tespit etmek gerekmektedir. Bu kapsamda araştırmada söz konusu yapıyı ortaya koyabilmek için, üreticilerin yerel ekonomiye katkıları, mevcut sektör hakkında düşünceleri, memnuniyet durumları, işletmeyi etkileyen faktörler ve ekonomik sermaye varlıklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın gerçekleştirildiği Bursa İli Karacabey İlçesi büyük bir tarımsal ilçe özelliği göstermekte ve Bursa tarımında çok büyük bir paya sahip durumda bulunmaktadır. Bu yapının özelliklerini ortaya koyabilmek amacıyla, araştırma hedef kitlesinin çok büyük olması sebebiyle de gayeli örnekleme yöntemi kullanılarak, tarımsal üretim faaliyetinde bulunan işletmeler (240 adet) ile anket görüşmesi gerçekleştirilmiştir. İnceleme sonucu elde edilen veriler yüzde değerler biçiminde, tablolar halinde gösterilmiştir. Araştırma bölgesinde genç üreticilere teşvikler sağlanmalıdır. Tarımsal örgütlenme politikalarının geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Kırsal alanda yaşayan ve üreticilerin eğitim düzeyini yükseltici politikalar uygulanmalıdır. Tarımsal yayım, tarımsal örgütlenme, tarımsal yeniliklerin öğretilmesi ve kullanımları, tarımsal işletmecilik gibi alanlarda da eğitimlerin verilmesinin tarımsal üretime olumlu yönden katkı sağlayabileceği söylenilebilir. İşletme ölçeklerinin büyütülmesi, havza bazlı üretim ve entansif tarımın desteklenmesi gibi politikalarla üretimdeki plansız, heterojen yapının azaltılması ve verimliliklerin arttırılması hedeflenmelidir.