TEMSİLSİZ VERGİ OLMAZ İLKESİ BAĞLAMINDA MAGNA CARTA'YA FARKLI BİR BAKIŞ

Taşdöğen S.

Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sa.40, ss.120-142, 2021 (Hakemli Dergi)

Özet

Magna Carta Libertatum (Magna Carta) dünya siyasi tarihinde, monarşiye özgürlükler lehine vurulan ilk ve en büyük darbelerden biri olarak görülmektedir. Birçok konuda çeşitli hükümler içeren bu belgenin vergi hukukuna yansımalarından en önemlisi de doktrinde “temsilsiz vergi olmaz” ilkelerinin kaynağı olarak gösterilmesidir. Vergide yasallık ve temsilsiz vergi olmaz ilkesi demokratik hukuk devletlerinde vergilendirme yetkisini sınırlandıran en önemli ilkeler olarak kabul edilebilir. “Temsilsiz vergi olmaz” ilkesinin kaynağının Magna Carta olarak gösterilmesine rağmen durum aslında bundan farklıdır. Bu makalede tarihsel veriler ışığında “temsilsiz vergi olmaz” ilkesinin günümüzdeki konseptinin gerçekten Magna Carta’ya dayanıp dayanmadığı hususu irdelenecektir

In world political history, Magna Carta Libertatum (Magna Carta) is seen as one of the first and greatest blow to the monarchy in favor of freedoms. The most important reflection of this document in tax law is that it is shown as the source of the principles of “no taxation without representation” in the legal literature. The principles of “legality of taxation” and “no taxation without representation” can be regarded as the most important principles limiting the taxation power of states in democratic Rechtstaats. Although the source of “no taxation without representation” principle is claimed to be Magna Carta, the truth is different. In this article, in the light of historical data, it will be examined that whether the current concept of "no tax without representation" principle is really based on Magna Carta in the light of historical data.