7.ULUSLARARASI OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİ KONGRESİ, İzmir, Türkiye, 24 - 26 Kasım 2021, ss.224-225
Amaç: Son yıllarda tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19 pandemisi tüm bireylerin yaşam rutinlerinin değişmesine yol açmıştır. Bu süreçte çocuklar okullarından ve öğretmenlerinden uzak kaldı. Yeni bir yaşam rutinine uyum sağlamaya çalışan çocukların okullarının yerini evleri, öğretmenlerinin yerini anne babaları aldı. Okul çocukların sadece akademik beceri kazandıkları bir yer değil aynı zamanda akranlarıyla bir araya geldikleri, sosyal ve duygusal olarak gelişimlerine imkân bulabildikleri bir ortamdır. Bu süreçte çocukların ruh sağlıklarını korumak başta aileler olmak üzere tüm toplumun sorumluluğudur. Bu konuda önlem alabilmek öncelikle çocukları dinlemekle mümkündür. Bu araştırmanın amacı çocukların pandemi sürecindeki deneyimlerine ilişkin görüşlerini incelemektir.
Yöntem: Bu araştırma nitel araştırma yönteminin kullanıldığı betimsel bir çalışmadır. Araştırmada okul öncesi eğitim ve ilkokul çağındaki 100 çocukla görüşülmüş pandemi sürecindeki deneyimleri mülakat tekniğiyle incelenmiştir. Bu araştırmada araştırmanın doğasına uygun temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Bu desen sosyal bilimlerde yapılan araştırmalarda en sık kullanılandır. Temel nitel araştırma deseni, çocukların pandemi sürecinde yaşadıklarını, bu süreçle ilgili düşüncelerini yorumlayıcı bir yaklaşımla temel düzeyde anlamak amacıyla kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma bulguları incelendiğinde çocukların %90’ının okulların açılmasını istediği görülmektedir. Bu duruma gerekçe olarak çocukların verdiği cevaplar kategorize edildiğinde arkadaş-okul-öğretmen özlemi, sosyalleşme ihtiyacı, oyun ihtiyacı, öğrenme isteği, okulun eğlenceli, evin sıkıcı olması gibi nedenlerle karşılaşılmıştır. Çocukların %10’u Covid-19 korkusu ve okulu sıkıcı bulmaları gerekçeleriyle okulların açılmasını istememektedir. Ayrıca bu süreçte çocuklar okulda oyun oynamayı, kitap okumayı, sanatsal etkinliklere katılmayı, sosyal etkileşimi, yeni bilgiler öğrenip yeni deneyinler edinmeyi, öğretmenlerinin ilgi ve şefkatini özlediklerini ifade etmişlerdir. Pandemi sürecinde çocuklar anne babalarıyla daha fazla zaman geçirme fırsatı bulabilmişlerdir. Araştırma bulgularına göre çocuklar bu durumdan mutlu olduklarını belirtmişlerdir. Evde geçirdikleri sürede yaşanan kardeş kıskançlıkları, dışarıya çıkma özgürlüğünün kısıtlanması, sözel şiddet gibi durumlar çocukları mutsuz etmiştir.
Sonuç: Araştırma bulguları dikkate alındığında çocukların büyük bir bölümü okulların açılmasını istemektedir. Çocukların görüşleri incelendiğinde oyun ihtiyacının evlerde yeterince karşılanamadığı okulun hem alan hem de sosyal çevre açısından çocukların oyun ihtiyaçlarını karşılamaya daha elverişli olduğu söylenebilir. Araştırma bulgularına göre evde anne babalarıyla zaman geçirme fırsatı bulan çocuklar olduğu gibi evdeki zamanlarını daha çok tv, tablet, telefon ve internet başında geçiren çocuklar da olmuştur. Araştırma bulgularına göre çocukların evde geçirdikleri süreçte ebeveynleri ya da kardeşleri tarafından sözel ve psikolojik şiddete maruz kaldıkları anlaşılmaktadır.
Aim: The Coronavirus pandemic, which has affected the whole world in recent years, has led to a change in the life routines of all individuals. During this period, children remained away from their schools and teachers. Schools of children trying to adapt to a new life routine have been replaced by their homes, and their teachers by their parents. School is not only a place where children gain academic skills, but also an environment where they meet with their peers and have the opportunity to develop socially and emotionally. In this process, it is the responsibility of the whole society, especially families, to protect the mental health of children. It is possible to take precautions in this regard primarily by listening to the children. The purpose of this research is to examine the views of children on their experiences during the pandemic process.
Method: This research is a descriptive study in which the qualitative research method was used. In the research, the experiences of 100 preschool and primary school children during the pandemic process were examined by interview technique. In this study, basic qualitative research design was used. The basic qualitative research design was used to understand the children’s experiences during the pandemic process and their thoughts about this process at a basic level with an interpretive approach.
Findings: When the research findings are examined, it is seen that 90% of the children want schools to be opened. When the answers given by the children were categorized as the reason for this situation, reasons such as longing for friends-school-teacher, need for socialization, need for games, desire to learn, school being fun and home boring were encountered. 10% of children do not want schools to open because of fear of Coronavirus and because they find school boring. In addition, in this process, children stated that they missed playing games at school, reading books, participating in artistic activities, social interaction, learning new information and gaining new experiences, and the interest and compassion of their teachers. During the pandemic process, children had the opportunity to spend more time with their parents. According to the research findings, the children stated that they were happy with this situation. Situations such as sibling jealousy, restriction of freedom to go out, and verbal violence during the period they spent at home made the children unhappy.
Results: Considering the research findings, most of the children want schools to be opened. When the children’s views are examined, it can be said that the school, where the need for play is not adequately met at home, is more suitable for meeting the play needs of the children in terms of both the area and the social environment. According to the research findings, it is understood that children are exposed to verbal and psychological violence by their parents or siblings during the period they spend at home.