Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, cilt.21, sa.2, ss.875-910, 2019 (Hakemli Dergi)
Yargı organı ve hukuku uygulamakla görevli olan organlara hukuk teorisinde özel bir önem atfedilmiştir. Özelde yargı, geneldeyse bütün hukuk uygulayıcıları kuralların asıl muhatabı veya en nihayetinde hukuk sistemini tesis eden
organlar olarak görülmüştür. Hukuk teorilerinin birincil amacı hukuk sistemlerini ve işleyişini açıklamak, hukukun muhataplarının üzerindeki normatif
gücünü temellendirebilmektir. Kanımızca özelde yargı organı ve hukuk uygulayıcılarının önemli rolüne ısrarla yapılan atıf, atıfta bulunan hukuk teorilerinin
hukuk sisteminin işleyişine ilişkin açıklayıcı gücünü zayıflatmaktadır. Fetişist
olarak adlandırdığımız bu teoriler, özel kişilerin, yani vatandaşların davranış ve
tutumlarını önemsizleştirmekte, onları sistemin aslî parçaları olmaktan çıkarıp,
sisteme tâbi unsurlar hâline getirmektedir. Kanımızca bu tutum teorik açıdan
savunulabilir değildir. Bunu göstermek için makale Hans Kelsen, H.L.A. Hart ve
Alf Ross’un hukuk teorilerini inceleyecektir. Bu teorilerin yargı organı ve hukuk
uygulayıcılarına bakışındaki fetişist unsurlar ortaya konacak, sonuç bölümündeyse bu unsurların sakıncaları sunulacaktır.