Research Information System
Uluslararası Etnopedagoji Dergisi, vol.4, no.1, pp.20-30, 2024 (Peer-Reviewed Journal)
An individual is born as a member of a certain group and continues life according to the environment into which they were born, being raised according to the methods of educating children in their own society. The methods of raising children observed in each society are shaped by the accumulation of experiences passed down from generation to generation. This type of education is known in literature as ethnopedagogy. Ethnopedagogy means "the way of raising children and its knowledge that a society applies to achieve the idealized human being with the experience it brings from its own tradition". The concept of ethnopedagogy was introduced by the Chuvash scholar Volkov in the geography of the former Soviet Union and has been used to this day as a field of science that examines the methods of child-rearing within ethnic groups living in this region. As seen in other communities, important research has been conducted on ethnopedagogy in Turkish societiesOne of these societies is the Chuvash people. The Chuvash are the first Turkish tribe to separate from the main Turkish body in the historical process. These peoples, who have a common history, also have similarities in the methods of raising children and young people.
Birey belirli bir grubun üyesi olarak dünyaya gelir, hayatını içinde doğduğu ortama göre sürdürürken kendi toplumun çocukları eğitme usullerine bağlı kalarak yetişir. Her bir toplumda görülen çocukları yetiştirme usulleri de nesilden nesile aktarıla gelen deneyim birikimleriyle şekillenir. Bu eğitimin literatürdeki adı da etnopedagojidir. Etnopedagoji; “bir toplumun kendi geleneğinden getirdiği deneyimle, ülküselleştirdiği insanı elde etmek için uyguladığı çocuk yetiştirme biçimi ve bunun bilgisi” anlamına gelir. Etnopedagoji kavramı, eski Sovyetler Birliği coğrafyasında Çuvaş asıllı bilgin Volkov tarafından ortaya atılmış ve bu coğrafyada yaşayan etnik grupların kendi içinde çocuk yetiştirme usullerini inceleyen bir bilim dalı olarak günümüze kadar kullanılagelmiştir. Diğer topluluklarda görüldüğü gibi Türk toplumlarında da etnopedagoji üzerinde önemli araştırmalar yapılmıştır. Bu toplumlardan biri de Çuvaşlardır. Çuvaşlar, tarihî süreç içerisinde ana Türk gövdesinden ayrılan ilk Türk boyudur. Ortak geçmişe sahip olan bu halkların çocuk ve gençleri yetiştirme usullerinde de ortaklıklar görülmektedir. Bu çalışmada, Çuvaş-Türk tarihî ve pedagoji bağlamında çocukların ve gençlerin yetiştirme usulleri üzerinde durulmuş; çocukların aile içinde, akrabalar ve yakın çevre içinde neyle, nasıl ve hangi amaçla eğitildiği irdelenmiştir.