Research Information System
Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, vol.39, no.3, pp.153-156, 2013 (Peer-Reviewed Journal)
Çarpıntı ve senkop, kardiyolojide en sık karşılaşılan şikayetlerden olup morbidite veya mortalite sebebi olan hastalıklarla ilişkili olabilir.
Etiyolojik tanının konulması için non-invaziv metotlar mevcutsa da bunlar kesin tanı koymada yetersiz kaldığında elektrofizyolojik çalışma
(EFÇ) gerekir. Bu çalışmamızda çarpıntı ve/veya senkop şikayeti ile UÜTF Kardiyoloji polikliniğine başvuran, non-invaziv tanı yöntemleri
ile kesin tanı konulamayan hastalarda elektrofizyolojik çalışma yapılması ile elde edilen sonuçları ve bu sonuçların yaş ve cinsiyetle ilişkisini
araştırdık. Retrospektif, tanımlayıcı nitelikteki bu çalışmada Uludağ Üniversitesi Kardiyoloji polikliniğine çarpıntı ve/veya senkop şikayeti
ile başvuran, non-invaziv tanı yöntemleri ile kesin tanı konulamayarak EFÇ yapılan 1047 hasta (506 kadın, 541 erkek) incelendi. Hastalar
yaşlara göre gruplandırıldı. EFÇ sonuçları cinsiyet ve yaş grupları açısından karşılaştırıldı. Erkek olgular tüm olguların % 48’ini,kadın
olgular % 52’sini oluşturmaktaydı. Çalışmaya dahil edilen hastalar yaş ve cinsiyet ayırımı yapmaksızın değerlendirildiğinde en az saptanan
ritim atriyal flatter (%3) olup sonuçların %40’ı normal saptandı. AVNRT kadınlarda (p<0.001) ve VT erkeklerde (p<0.001) daha fazlaydı.
Çarpıntı ve/veya senkop şikayeti ile başvuran, gerekli sistemik değerlendirme yapılan ve non-invaziv tekniklerle tanı konamayan hastalarda
EFÇ yapılmalıdır. Ancak EFÇ ile çarpıntının açıklanmasının her zaman mümkün olmayabileceği unutulmamalıdır.
Anahtar Kelimeler: Çarpıntı. Senkop. Elektrofizyolojik çalışma. Yaş. Cinsiyet.