IGSCONG 25 - 5th International Graduate Studies Congress, Ankara, Türkiye, 25 - 28 Haziran 2025, ss.91-97, (Tam Metin Bildiri)
Geri dönüştürülmüş tekstil ürünleri, sürdürülebilir moda anlayışının temel unsurlarından biri olarak sunulmakta ve çevre dostu bir alternatif olarak öne çıkmaktadır. Ancak özellikle sentetik lif içeren geri dönüştürülmüş kumaşların kullanım süreci boyunca çevreye mikroplastik salması, bu olumlu algının sorgulanmasına neden olmaktadır. Salınan partikülllerin boyutu küçüldükçe filtreleme sistemleri tarafından tutulmaları zorlaşmakta ve bu partiküller doğrudan doğaya karışmaktadır. Bu çalışma, geri dönüştürülmüş kumaşların mikroplastik salımı yoluyla çevresel sistemler üzerindeki potansiyel etkilerini incelemekte ve söz konusu malzemelerin gerçekten ne ölçüde çevreci olduğunu bilimsel bir yaklaşımla değerlendirmektedir. Çalışmada, %50-%50, %70-%30 ve %100 oranlarında geri dönüştürülmüş poliester (Polietilen teraftalat - PET) içeren kumaşlar ile %100 geri dönüştürülmemiş PET kumaşlar üzerinde gerçekleştirilen
analizler, geri dönüştürülmüş lif oranı arttıkça yıkama sırasında suya salınan partiküllerin boyutlarının küçüldüğünü ortaya koymuştur. %100 geri dönüştürülmemiş PET kumaştan bir yıkama sonrasında elde edilen 50 mikron ve altındaki partikül yoğunluğu %10,9 iken, bu oran %100 geri dönüştürülmüş kumaşta %65,5 olarak ölçülmüştür. Ayrıca, yıkama sayısının
artışıyla birlikte salınan partiküllerin boyutlarında daha da küçülme gözlemlenmiş; buna paralel olarak mikropartikül yoğunluğunun belirgin şekilde arttığı saptanmıştır. İlaveten %100 geri dönüştürülmüş PET kumaşta bir yıkama sonrası ortalama partikül boyutu (D50) 29,0 mikron iken, beş yıkama sonrasında bu değer 2,3 mikrona kadar düşmüştür. Bu bulgular, geri dönüştürülmüş kumaşların doğa için potansiyel bir tehdit oluşturabileceğini ve mikroplastik salımı açısından dikkatle değerlendirilmesi gerektiğini ortaya koymaktadır. Dolayısıyla, geri dönüştürülmüş ürünlerin üretiminde mikroplastik salımını minimize edecek yöntemlerin geliştirilmesi ve bu alandaki araştırmaların derinleştirilmesi büyük önem taşımaktadır.
Recycled textile products are presented as a fundamental component of the sustainable fashion concept and are highlighted as an environmentally friendly alternative. However, releasing microplastics into the environment while using recycled fabrics— particularly those containing synthetic fibers—has raised questions about this positive
perception. As the size of the released particles decreases, it becomes increasingly complex for filtration systems to capture them, resulting in their direct discharge into nature. This study examines the potential environmental impacts of recycled fabrics through microplastic release and evaluates, from a scientific perspective, how environmentally friendly these materials truly are. Analyses conducted on fabrics containing 50%, 70%, and 100% recycled polyester
(polyethylene terephthalate – PET), as well as on fabrics made entirely of virgin (non-recycled) PET, revealed that the particle size of microplastics released into water during washing decreases as the proportion of recycled fibers increases. After a single wash, the concentration of particles smaller than 50 microns was 10.9% in 100% virgin PET fabric, whereas it was measured as 65.5% in 100% recycled PET fabric. Moreover, as the number of washes increased, a further reduction in particle size was observed, accompanied by a significant increase in microplastic concentration. Additionally, in 100% recycled PET fabric, the average particle size (D50) decreased from 29.0 microns after the first wash to as low as 2.3 microns after five washes. These findings suggest that recycled fabrics potentially threaten the environment and
should be carefully assessed in terms of microplastic emissions. Therefore, it is crucial to develop production methods that minimize microplastic release from recycled products and to deepen research in this area.