Apollon ve Dionysos birçok alanda sebep-sonuç ilişkileri kurulabilecek altyapı sağlayan, birbirine karşıt iki kült tanrı figürüdür. Apollon ışık tanrısı olarak sakinlik, düzen ve denge gibi kavramları karşılarken Dionysos, üzüm ve şarap tanrısı olması nedeniyle sarhoşluk, esriklik, coşku ve kaos kavramları ile ilişkilendirilir. Bu düalist yapı sosyoloji, tarih ve psikoloji gibi alanlarda karşımıza çıktığı gibi, sanat alanında da eser okumalarında ve eserlerin plastik yapılarında bulunan iki karşıt düşüncedir. Karşıtlık temelde iki ana karakterin farklılığını ve insan psikolojisini açıklamaya yönelik bir yapı sunmaktadır. Bu bağlamda insanın özünde var olan ikili yapıya da dikkat çekmektedir. Bu araştırmada Apollon ve Dionysos karşıtlığının, organizasyon ilkeleri çerçevesinde sanatsal niteliklere yansımalarını ortaya koyabilmek amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda sanat eserleri, armoni, varyasyon, denge, oran, baskınlık ve hareket ilkeleri üzerinden açıklanarak, Apollon ve Dionysos karşıtlığına sanat eserleriyle açıklık kazandırılmaya çalışılmıştır. Eserler; yakınlık, farklılık ve karşıtlık ilkeleri de esas alınarak incelenmiştir. Rönesans’tan günümüz sanatına kadar gelen her dönemde, dualist yapılara örnek verilebilmektedir. Rönesans ve Barok dönemlerinin sanat anlayışı ve beğenisi ile çağdaş sanat eserlerinin plastik yapıları ve eserlerin yapımında kullanılan malzemeleri Apollon ve Dionysos karşıtlığında da bulunan zıtlık ve karşıtlık ilkeleriyle açıklamak mümkündür. Günümüzde farklı coğrafyalardan ve kültürlerden sanatçıların eserlerinde bulunan Apollonik ve Dionizik ögeler, karşıtlığın sürekliliğinin de bir göstergesi sayılabilir.