Ebu’l-Feyz Ahmed İbn Sıddîk el-Gumârî (1902-1960) ve Hadisçiliğ


Şakar M.

II. Hadis Lisansüstü Öğrenci Sempozyumu, İstanbul, Türkiye, 19 Kasım 2020

  • Yayın Türü: Bildiri / Yayınlanmadı
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Bursa Uludağ Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Çağdaş dönem hadis araştırmalarının önemi, bu dönemin hadis ilimlerine yaklaşımında gizlidir. Çağdaş dönem, İslam ilimlerinin henüz sade ve karmaşık olmadığı İslam’ın ilk üç asrındaki döneme dönmeyi amaçlamaktadır. Bu sebeple yirminci yüzyıla girildiğinde, çeşitli siyasî ve kültürel saiklerin de etkisiyle, ilk üç asırdaki İslamî ilimlerin yapısı ve unsurlarını çözümleme çalışmaları da başlamıştır. Hadis ilimleri, diğer İslamî ilimlerin de temeli oldu-ğundan, yapılan çalışmalarda merkezî bir konumda kendine yer bulmuştur. Bu dönemdeki içtihat çağrıları sünnetin neliği, tespiti ve yorumlanması gibi ana konular etrafında şekillen-miştir. İslam dünyasının çeşitli bölgelerinde seslendirilen bu çağrı Mağrib’te de yankılanmış ve bölgenin önde gelen hadisçilerinden biri olan Ebu'l-Feyz Ahmed hadis ilimlerinde de iç-tihat yoluyla hareket edilmesi gerektiğini söylemiştir. O kendinden önce yapılan hadis tenkit faaliyetlerinin aynen tekrar edilmemesi gerektiğini, alanında uzmanlaşmış bir hadisçinin kendi içtihadına göre sahih ve zayıf hadisleri tespit etmesinin elzem olduğunu savunmuştur. Taklit karşıtlığı onu hadis tarihinin en güçlü otoritelerini bile eleştirmekten alıkoymamıştır. Hadis âlimlerinin teori ve pratik olarak çelişkiye düştüklerini savunmuştur.