Kaynak A. G.(Yürütücü), Güleryüz G., Kuşaksız G., Daşkın R., Yılmaz Ö., Arslan H.
Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı – UNDP Destekli Proje, 2002 - 2004
Bu çalışma Bursa ilinin güneydoğusunda yer alan, Uludağ’ın Florası’nı
kapsamaktadır.
Çalışma alanından 30. 02. 1999 - 04. 11. 2007 tarihleri arasında toplanan 6500
bitki örneğinin teşhisi sonucunda 102 familya, 488 cins ve 1308 takson (886 tür, 287 alt
tür, 130 varyete ve 5 hibrit) tespit edilmiştir. Bu taksonlardan 30’u Pteridophyta
bölümüne, 1278’i Spermatophyta bölümüne aittir. 1278 taksondan 11’i Gymnospermae
1267’si Angiospermae alt bölümündedir. 1267 taksondan 1061’i Dicotyledonae, 206’sı
Monocotyledonae sınıfındadır. Bu taksonlardan 5’i kültür bitkisidir.
Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ve oranları şöyledir; Avrupa-
Sibirya elementi 249 (% 19. 04), Akdeniz elementi 152 (%11. 62), İran-Turan elementi
50 (% 3. 82) ve çok bölgeli ya da bölgesi bilinmeyenler 857 (% 65. 52). Endemik
takson sayısı 169 olup endemizm oranı % 12. 92’dir. 169 endemik taksonun 31’i
Uludağ’a özgüdür. En fazla takson içeren familyalar sırasıyla Asteraceae (173),
Fabaceae (94), Lamiaceae (79), Poaceae (79), Brassicaceae (69) ve Scrophulariaceae
(65)’dir. En büyük cinsler, Trifolium (25), Veronica (19), Verbascum (18), Ranunculus,
Hypericum (17) ve Ornithogalum (16)’dur.
Bu çalışma sırasında Paeonia L., Prometheum (A. Berger) H. Ohba ve Crepis L.
cinslerine ait 3 yeni takson tanımlanmış ve bilim dünyasına tanıtılmak üzere yayına
gönderilmiştir. Türkiye Florası’nda şüpheli bir kayıt olarak verilen Cirsium eriophorum
(L.) Scop.’un varlığı doğrulanmış, Dactylorhiza maculata (L.) Soó subsp. maculata ise
Türkiye Florası için yeni kayıt olarak verilmiştir.
Ayrıca bu çalışma sonucunda 68’i A2 karesi için, 13’ü B2 karesi için, 1’i hem
A2 hem B2 kareleri için yeni olmak üzere toplam 82 takson yeni kare kayıt olarak tespit
edilmiştir.