"Sternum Kapamada Kullanılmak Üzere Enjekte Edilebilen UV-Kürlenebilir Multifonksiyonel Poliüretan Yapıştırıcıların Hazırlanması ve Uygulanması", TÜBITAK Projesi, 116Z501, 2017

Başvuru Özeti: Doku yapıştırıcıları birçok cerrahi operasyonda ihtiyaç duyulan bir biyomalzeme sınıfıdır. Bu bağlamda tamamen biyouyumlu dizayn içeren, inflamasyona karşı antibakteriyel özellikte ve ayrıca uygulama kolaylığı bulunan enjekte edilebilir formda, UV-kürlenebilir, hızlı ve güçlü yapıştırma özelliklerine sahip doku yapıştırıcılarının geliştirilmesi hedeflenmiştir. Oluşturulan formülasyon poliol kaynakları olarak siklodekstrin, Zein proteini ve polietilen glikol (PEG) yapılarını (PEG200 ve PEG400); izosiyanat kaynağı olarak ise alifatik yapıdaki izofuran diizosiyanatı (IPDI) içerecektir. Zein proteini, biyouyumluluk ve biyomimetik yapıya katkı sağlaması, PEG grupları ise enjekte edilebilir formu oluşturması açısından biyoyapıştırıcı formülasyonunda tercih edilmiştir.  Formülasyonun biyouyumluluğunu artırmak amaçlı alifatik diizosiyanat kullanılması kararlaştırılmıştır. Sentezin başarısı FTIR ile takip edilecektir. Sentezlenen poliüretan yapıları fazladan bırakılan -OH uçlarından 2-izosiyanoetil metakrilat ve 2-izosiyanoetil akrilat ajanı ile çift bağ fonksiyonel pre-polimerler haline dönüştürülecektir. Bu pre-polimerler yapısal olarak FTIR ile karakterize edilecektir. Pre-polimerlere antibakteriyel karakter kazandırmak için tetrasiklin hidroklorür katkılanacaktır. Yapısal olarak ispatlanan pre-polimerler fotobaşlatıcı ile 254-365 nm’de UV’ye maruz bırakılarak kürlenecektir. Bu aşamada maksimum mukavemete ulaşmada yapıştırma süre ve güçleri belirlenecektir. Nihai yapıştırıcılar yapısal, termal ve morfolojik olarak karakterize edilecektir. Sıvı temas açıları ölçülerek formülasyonların hidrofilik/hidrofobik özellikleri ortaya konacaktır. Bu aşamada belirlenen tüm özelliklerin değerlendirilmesi ile 3 adet enjekte edilebilir multifonksiyonel biyoyapıştırıcı sistemi belirlenecek ve bunların ileri karakterizasyon işlemleri gerçekleştirilecektir. Bu bağlamda in vitro biyobozunurluk, basma dayanımları, Tetrasiklin hidroklorür salım miktarları ve antibakteriyel karakteri belirlenecektir. Ayrıca 3 adet biyoyapıştırıcı formülasyonu için protein adsorbsiyonu, L929 hücre hattında in vitro biyouyumluluk testleri ve hücre tutunma testleri gerçekleştirilecektir. Sonuç olarak projemiz ile mevcut doku yapıştırıcılarındaki hızlı ve yüksek yapışma ve biyouyumluluk eksikliği gibi problemlerin ortadan kaldırılmasını hedeflemekteyiz.