Abdurrahman Munîf'in Sibâku'l-Mesafati't-Tavîle adlı eserinin roman tekniği açısından incelenmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Uludağ Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HATİCE ERBAY

Danışman: HASAN TAŞDELEN

Özet:

Avrupa kıtasında XVII. yüzyılda ortaya çıkan roman türünün, Arabistan Yarımadası'nda ilk nüvelerini vermesi XVIII. yüzyıla denk gelen bir zamanda gerçekleşmiştir. Romanın bir alt türü olan tarihsel romanın ortaya çıkışı ise, Avrupa kıtasında XVIII. yüzyıla, Arabistan Yarımadası'nda ise XIX. yüzyıla rastlamaktadır. Bu edebî türün Arap Edebiyatı içerisinde belli bir hüviyet kazanması ise ancak XX. Yüzyılın ikinci yarısı itibarıyla olmuştur. 'Abdurraḥmân Munîf (1933-2004), roman türünün Olgunlaşma Dönemi'nin başlangıcı olarak kabul edilen II. Dünya Savaşı sonrasındaki süreçte edebiyat sahasına girmiş ve Modern Arap Edebiyatı'nın seçkin yazarları arasında yer almıştır. Arap toplumunda "diriliş" niteliğinde bir değişim gerçekleşmesine katkıda bulunmak amacıyla yazdığı eserlerinde Arap bireyinin yaşadığı kimlik bunalımı, demokrasi ve özgürlükler sorunu, kadın hakları, Arap birliğinin sağlanması gibi birtakım sosyal ve siyasî problemleri konu edinmiştir. Çalışmada incelenilen "Sibâḳu'l-Mesâfâti'ṭ-Ṭavîle" adlı romanında Munîf, İngiltere ve Amerika'nın II. Dünya Savaşı sonrasında İran'daki petrol yataklarının denetimi üzerinden giriştikleri mücadeleyi temel almıştır. Ayrıca eserde başkarakter aracılığıyla "Oryantalizm" konusu da işlenmiştir.