F. Nietzsche'nin, G.W.F Hegel'in tarih anlayışı eleştirisi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Bursa Uludağ Üniversitesi, SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ, SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: GÖZDE KAYAN

Danışman: Abamüslim Akdemir

Özet:

Bu çalışmada Nietzsche’nin Hegel tarih anlayışı eleştirisi, Hegel’in tarihte bir sona ulaşma düşüncesi temelinde incelenmiştir. Tezimiz üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci Bölüm’de Hegel’in tarih anlayışı; Onun tarih anlayışının ana konusu olan tarihin ilerlemesinin tin ile ilişkisi ve tarihin bir sona erme düşüncesi ele alınmıştır. Aynı zamanda onun tarihte ilerleme derken kastettiği şeyin ne olduğu sorusunun yanıtı olan tin’in kendini açılımladığı bir süreç ve bu süreçte usun, tarihsel kişilikleri istenç, tutku ve arzularını kendi ereğini gerçekleştirmesi düşüncesi açıklanmaya çalışılmıştır. İkinci Bölüm’de, Nietzsche’nin tarih anlayışı incelenmiştir. Bu bağlamda Nietzsche’nin tarih anlayışını etkileyen faktörler ve tarihi nasıl ele aldığı üzerine bir açıklama yapılmıştır. Onun tarih anlayışı etkin insan ile ebedi dönüş düşüncelerinin vurgusu çerçevesinde irdelenmiştir. Üçüncü Bölüm’de ise, Nietzsche ve Hegel’in tarih anlayışları arasındaki karşıtlıklar ve uyumsuzluklar ortaya koyulmuştur. Ayrıca Nietzsche’nin tarih anlayışındaki ebedi dönüş ve etkin istenç düşüncesi çerçevesinde Hegel’in tarihin ilerlediği ve sonunda da bir sona varma anlayışına yönelttiği eleştirisi ayrıntılı olarak incelenmiştir. Sonuç olarak bu çalışma Nietzsche’ye göre, Hegel’in tarih anlayışının tehlikeli sonuçlar doğurabileceği eleştirisini hangi gerekçeyle yaptığı ve aynı zamanda onun bu eleştirisinin günümüz dünyasındaki yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır.